CCCXI het zwart is het roet. dat waait doorheen het rijk,dat maakt enge spinsels en demonen,bitsig bijtende wriemels in het slijk.in uitgerotte holtes komt het wonenhet maakt er met zijn lied de lieve zonenen de dochters dwaas, geil en horendol.schril, vals en krijsende tokkelt het holtot er een doet alsof dansen nog kon.‘t lijf zonder […]
’t Legde een bindwerk aan van ijzerdraad
Paleis waar het de rijkdom dood bezit
Het ziet het lichaam zwemmen en in zijnzwemmen wordt het lijf een school baleinen:het blauw krijgt het roze moeiteloos klein.Meewarig is’t zwijgen der dolfijnen,gebaren van vin, geen enkel venijn.Tot zout droogt de zon de zee op zijn huidroepende scheepshoorn en zeemeeuwgeluid,stralen die dansen, golven die lonkengieten de twijfel in ’t vaststaand besluit:dit doet het goed, […]