ViLT
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense). Deze week teksten van Antonin Artaud, Nicholas Roerich, Samuel Taylor Coleridge en de NKdeE zelve.
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20 u op Radio Scorpio (FM 106 in het Leuvense).
Deze week teksten van Jim Leftwich, Maurice Scève, Samuel Taylor Coleridge en de NKdeE zelve.
Integrale uitzending van RADIO KLEBNIKOV op zaterdag 26/12/2020 live vanuit het Centrum van het Gekende Universum in Tienen met deze keer de al dan niet ingezoomde présence van Arnout Camerlinckx, Els Debarbieux, Dirk Vekemans en Kris Pollet.
RK WEEKBLADEN = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio.
Heb je zelf een tekst geschreven die je graag voorgedragen hoort? Klik of vinger dan hier voor het Google Doc bestand waar je gewoon je tekst kan in plakken. Er staat een LEES MIJ tekst in die je best ’s leest eerst.
Met wat meeval hoor je dan volgende zaterdag 03/01/2021 jouw tekst verheven tot den Aether!
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense.
Deze week teksten van Maurice Scève, Pernette du Guillet, William Blake en de NKdeE zelve.
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense.
Deze week teksten van Nicola Masciandaro en de NKdeE zelve.
Koop een RADIO KLEBNIKOV CD!
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense.
Deze week teksten van G.G.M. Utermark, Maurice Scève, André Breton/Philippe Soupault, Svetlana Zakharova en de NKdeE zelve.
noot 29/11: de inhoudstafel was nog die van de vorige editie, dat is nu gecorrigeerd.
RK Weekbladen = tekstverzameling waaruit geput kan worden tijdens de uitzending van RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek elke zaterdag 18-20u op Radio Scorpio FM 106 in het Leuvense
Deze week teksten van Alan Sondheim, Anon (de auteur van The Cloud of Unknowing), Of The Wand & The Moon, Kees Ouwens, Lanny Quarles, Svetlana Zakharova, Velimir Chlebnikov en de NKdeE zelve.
wat er rest is niet
wat er zal blijven
wat er rest is niet
wat wij hier zien
wat er rest is niet
hoeveel ik van je hou
wat er rest is niet
hoeveel jij geeft om mij
wat er rest is niet
wat ik beschreven heb
wat er rest is niet
wat ik hier zing
wat er rest is mooier dan
het felste licht
wat er rest is dichter dan
het zwartste zwart
wat er rest is niet
wat er zal blijven
wat er rest
is nooit gebeurd
RADIO KLEBNIKOV 14/11/2020 @19u58
niet met het denken
niet met het dichten
niet op uw wenken
niet als betichte
niet als verwende
voor snoepgoed gezwichte
niet als de fluiter
van flier en geflodder
niet met mijn handen
in’t bruin van uw modder
niet als gladjanus, niet
als paljas maak ik het af
met hamer en koevoet
breek ik het af
met hamer en koevoet
breek ik hier uit
met hamer en koevoet
maak ik kabaal
ik sterf op de werf
van mijn Kathedraal.
RADIO KLEBNIKOV 03/10/2020 @19u58
listen to RADIO KLEBNIKOV’s reading of Olchar E. Lindsann’s “per Spective“:
the text by Olchar E. Lindsann:
~~@~~~~~~~~~~~~~~~~~~
“hen spirits turn themselves
away they become invisible but the hells
are not seen be”
– Swedenborg, Heaven and Hell
~~~~
“joyments of Genius, which to Angels
look like torment and insanity, I coll”
– Blake, The Marriage of Heaven and Hell
~~@~~~~~~~~~~~~~~~~~~
specula utopium:
spirintversion turneth versus
corneal empathy gauze, re-
turns to distal in the moongloam: verses
in jambment of the pneuma gleam: o
sulphur smear of breath fume glass
spear it help as monitor
sight of de, molition psyche ,Dis
solution pit, pan-
opticon upon
it featherstorm in swivels drill
subjective retina ô collander of angels
flameblood cataract honey beam stigmatatism
vertiginous plasm callibrator, up
ward tumblers, worm-
holes trembling divinely, limb
from ape torn limb purse, pective
brain bath vegetative
ô memorable fumage choir, arck of
texture of refractive optic sin:
brief-gleam in the
devileye
Integrale Uitzending van Radio Klebnikov op Radio Scorpio van 07/03//2020. beluister ze hier in haar volledigheid:
tracklist:
#20
van de RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN bevat teksten van Adriaan Krabbendam, Astrid van Rijn, Bernard Réquichot, Bert Schierbeek, Dirk Vekemans, Eva Cox, Lanny Quarles en Olchar E. Lindsann.
daarnaast bevatten deze WEEKBLADEN ook nog volgend uiterst besmettelijk communiqué van de Neue Kathedrale des erotische Elends:
de leesbare uitdrukking van een gevoel is een absurditeit: een gebaar kan een gevoel uitdrukken wanneer het gevoel erin gebeurt.
woorden kunnen hooguit gedachten weergeven die het gevoel heeft teweeggebracht, doen gebeuren.
verbale expressie is een historische deterioratie van de schreeuw, een verregaande verrotting van het vocale gebaar van onmacht, woede en frustratie.een vreugdekreet heeft geen verklaring nodig, geen verdere verbalisering.
daarom gebeurt de vrije lyriek ook nooit in de woorden, in hun betekenissen maar erlangs, ervan weg, er tussendoor. de Stem zingt tussen de woorden, weg van het Rot.
lyriek strandt in de woorden, verkalkt er tot schelpjes, met enkel een spoor van de Stem erin. lyriek lezen, stilletjes in je hoekje is onvoldoende om de vrije lyriek geheel tot leven te wekken. het heeft je adem nodig, het wil klinken zoals je adem, zoals dat waar je leven van afhangt.
je hoeft het niet te zingen als een diva, lyriek mag je stamelen, je mag stotteren, lispelen, kraken, kakelen, schreeuwen, fluisteren, kuchen, schuren, schrapen, horten, je verslikken, je vergissen en vloeken en haperen en wenen.
het is ook jouw leven, overigens, het leven van de lyriek: als je het hoort herken je het vast. tot in de diepste treurnis, de goorste ellende zingt het glashelder de onbereikbare toon van jouw onverwoordbaar, onverwoestbaar geluk.
de vrije lyriek heeft de woorden immers enkel nodig omdat jij die nou eenmaal nodig hebt.
NKdeE 5/03/2020
(her)beluister de integrale uitzending van RADIO KLEBNIKOV van 29/02/2020:
tracklist:
een deel van de voorgelezen teksten vind je terug in de RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN:
gearchiveerde uitzending op mixcloud:
tracklist:
bijhorende WEEKBLADEN*:
*de “WEEKBLADEN” is een afdrukbaar pdf-bestand met een deel van de voorgedragen teksten
(vier stemmen in canon)
ik wil vrij zijn ik wil mij zijn
ik wil meer zijn ik wil blij zijn
ik wil ook niet meer alleen zijn
ik moet vrij zijn ik moet mij zijn
ik moet meer zijn ik moet blij zijn
ik mag ook niet meer alleen zijn
ik wou vrij zijn ik wou mij zijn
ik wou meer zijn ik wou blij zijn
ik wou ook niet meer alleen zijn
wil ik vrij zijn? wil ik mij zijn?
wil ik meer zijn? wil ik blij zijn?
waarom moest ik ook weer hier zijn?
RADIO KLEBNIKOV 22/02/2020 @19u58
RADIO KLEBNIKOV SINGLE 2019 – #002
uit de uitzending van 28/12/2019 ‘de doden sterven niet’
tekst: Paul Snoek (De Zwarte Muze, Manteau, Brussel-A’pen- Den Haag 1967, p. 36)
muziek : Max Richter – On the Nature of Daylight (Entropy) – https://www.youtube.com/watch?v=b_YHE4Sx-08
voordracht: Dirk Vekemans
zangintro: Sylvia Wezemael
techniek en mixage: Zaahne Houbrechts
Niemand gelooft mij. Het is te eenvoudig.
Elke dag ik ontwaak uit mijn slaap, verdoofd
als na een explosie, met lood in de lippen,
met stof en drukwerk in mijn haar.
En het gaat verder en het blijft gevaarlijk.
Ik klauter nooit uit de kuil, doch bewonder
hemelwaarts het alledaagse landschap:
de blauwe lucht is blauw, zo blauw.
Ik maak het mij geriefelijk. Ik arbeid
en gooi wat aarde in de hoogte, zo maar.
En ganse dagen zing ik voor de vrede,
zo graaf ik mij dieper naar de bescherming.
Ik zing en graaf tot ik er moe en hees van word,
want wat je wil vergeten, moet je veel herhalen.
Zolang mij niemand hoort ben ik veilig.
(Bommen komen altijd op hetzelfde neer.)
Beluister hier de integrale uitzending van RADIO KLEBNIKOV op Radio Scorpio van afgelopen zaterdag.
Met teksten van o.m. Adriaan Krabbendam, Astrid van Rijn, Lucebert, Kees Ouwens, Segher Diengodgaf, Ida Gerhardt, Anke Veld, Marije Langelaar en Gaston Burssens én een live-vertolking van een song van Geert Huybens door de man zelve.
Een deel van de voorgedragen teksten vind je terug in de RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #9 – De Molman van Hackney:
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #9
met teksten van Adriaan Krabbendam, Anke Veld, Astrid van Rijn, Fast Sedan Nellson, Gusta Bastian en William Wordsworth
Beluister hier ‘de Ballade van het Houten Been‘,
de RADIO KLEBNIKOV Uitzending van 23/11/2019
Een deel van de voorgedragen teksten kan je meelezen in de gelijkbetitelde RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #8
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #8 is uit!
een extra dik nummer met teksten van Anke Veld, Dirk Vekemans, Guido Utermark, Lanny Quarles, L.Th. Lehman, Maurice Scève, René Char en Sean Bonney
download / lees ‘m hier – alleen op uw werk afdrukken è
alle notities te spijt was het gewoon weer lekker chaos bij
de wals van balamundo
RADIO KLEBNIKOV Uitzending 16-11-2019
download hier de bijhorende WEEKBLADEN met teksten van Anke Veld, Caro Van Braeckel, Dirk Vekemans, Guido Utermark, Harry Mulisch, Paul van Ostaijen en Willem Kloos.
” Vlaanderen o Vlaanderen
uw eiken en uw breugels heb ik lief
Vlaanderen o Vlaanderen
in de gamma ligt er altijd veel goedkoop gerief
Vlaanderen o Vlaanderen
ge hebt op elke planken vloer uw balatum gelegd
Vlaanderen o Vlaanderen
ge hebt uw grachten toegedaan
en alle kronkels op uw erf gerecht
Vlaanderen o Vlaanderen
ge moet niet komen klagen nu
dat alles rot en stinkt
Vlaanderen o Vlaanderen
ge hebt van na den oorlog al
al uw have, al uw goed constant
aan ‘t gele geld en zwarte winst verlinkt.”
aldus de epiloog van deze zevende editie van de
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN.
Download ‘m hier!
Met verder teksten van Anke Veld, Caro Van Braeckel, Dirk Vekemans, Guido Utermark, Harry Mulisch, Paul van Ostaijen en Willem Kloos.
“Ruist Gij Zwarte Zeilen van de Tijd!”
V. Chlebnikov
Beluister de uitzending op Mixcloud:
Download de bijhorende
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #6
DE VISMAN VAN LEMURIA
met een deel van de voorgelezen teksten van
Anke Veld, Arthur Rimbaud, Dirk Vekemans, Guido Utermark, Hannah Duchamp, Harmen Verbrugge, Jerome Rothenberg, Jürgen Smit, Sarah Michaux, Paul van Ostaijen en Adriaan Krabbendam.
Verder nog in de uitzending o.m. enkele fragmenten uit de Vier geschriften van de Gele Keizer, ‘Ubi Sunt’ van Carlos Marzal, Lucebert, Harry Mulish, 3 uit ‘Droom’ van Kees Ouwens, mismeesterde flarden uit ‘Amphibious Maidens‘ van Suzanne Livingstone, Luciana Parisi en Anna Greenspan en enkele scenes uit het Rode Ridder album ‘De Koraalburcht’ van Willy Vandersteen…
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #5!
uw tekstenboekje voor de uitzending van 02/11/2019!
met teksten van Dirk Vekemans, Guido Utermark, Jerome Rothenberg, Lanny Quarles, Sarah Michaux, Paul van Ostaijen en Padgett Powell
download hier de
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #4
met teksten van Dirk Vekemans, Guido Utermark, Hannah Duchamp, Lanny Quarles, Paul van Ostaijen, Petra Fenijn en Velimir Chlebnikov
(uitzending 26/10/2019)
download hier de
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #4
met teksten van Dirk Vekemans, Guido Utermark, Hannah Duchamp, Lanny Quarles, Paul van Ostaijen, Petra Fenijn en Velimir Chlebnikov
(uitzending 26/10/2019)
RADIO KLEBNIKOV WEEKBLADEN #3 – uitzending op 19/10/2019
is beschikbaar in pdf-download
met teksten van Guido Utermark, Lanny Quarles, Marc Tiefenthal, Paul van Ostaijen, Petra Fenijn, Herman Hesse en Dirk Vekemans
met losgeweekte teksten van Guido Utermark, Hannah Duchamp, Petra Fenijn, Sylvia Plath, James Joyce en Dirk Vekemans.
Sylvia en James konden ons echter hun teksten niet tijdig bezorgen, de overigen kan u meelezen in HET REYNAERTSBAANTJE, de tweede episode van de legendarische WEEKBLADEN van RADIO KLEBNIKOV
haaaaaaaaaaaaaaaaa
aaaaSTIM!
Download en bestudeer NU de tweede episode van de WEEKBLADEN van RADIO KLEBNIKOV! Getiteld ‘het Reynaertsbaantje’! Met bijdragen van Guido Utermark, Hannah Duchamp, Dirk Vekemans, Petra Fenijn, Nachoem M. Wijnberg en Paul van Ostaijen!
De Levende Uitzending volgt nu zaterdag 12/10/2019 tussen 18-20u via FM 106 in het Leuvense en wordt gestreamd via http://radioscorpio.be/luister.html
Kinderen! Luistert goed want ik zeg dit slechts éénmaal!
Radio Scorpio, de oudste Vrije Radio in ons land is dit jaar 40 jaar jong!
Viert met ons mede deze heuglijke verjaardag! O.m. door onze razend populaire Platenbeurs te bezoeken die dit jaar wordt besloten met twee geweldige optredens!
Pomp op de file! Ga wild! Laat het alles los!
Link naar de
Facebook Gebeurtenis
PDF van
‘de Motetten van Hurt’
Radio Klebnikov Weekbladen #1
teksten van Hanna Duchamp, Gusta Bastian, Guido Utermark, Nachoem M. Wijnberg, Petra Fenijn, Dirk Vekemans en Harmen Verbrugge
Vanaf deze week biedt RADIO KLEBNIKOV, het programma van de Vrije Lyriek,de trouwe luisteraar zijn unieke Weekbladen aan, waarin opgenomen een deel van de lyrische teksten die worden voorgedragen tijdens de komende, lopende of afgelopen uitzending.
Vòòr de uitzending vind je deze Weekbladen via een link naar Google Docs die o.m. wordt verspreid via de FB Pagina van RADIO KLEBNIKOV .
Auteurs (lees: ‘iedereen’) kunnen (kan) daar voor de dag van de uitzending (tot middernacht vrijdag) hun teksten in pasten: misschien worden ze voorgedragen, misschien niet…
Als voorbeeld hier een link naar de eerste editie van de Weekbladen voor de uitzending op 5/10/2019 op Google Docs.
Na de uitzending volgt hier voortaan, als alles volgens onze verwachtingen verloopt, een bericht met een link naar Mixcloud met de gearchiveerde uitzending en een link naar een afdrukbare PDF-versie van de bijhorende Weekbladen.
N.B. : die PDF blijft ook principieel en dus strikt louter tekstueel, zonder afbeeldingen.
Als voorbeeld hier al de link naar de PDF-versie van ‘de Motten van Hurt -Radio Klebnikov Weekbladen #1‘
tenslotte nog dit:
Radio Scorpio
onze geliefkoosde Gastheer, bestaat dit jaar 40 jaar!!!
Ruist gij Zwarte Zeilen van de Tijd!
muziek: Bart De Becker
lezing: Jan D. Vekemans
opname en studiobeheersing: Arnout Camerlinckx
Het woud, geworteld in de dorre blâren,
Spreidt lommer met zijn loovers over ’t mos,
En zijner bronzen armen tempeltrots
Wijdt honderd esmeralden zode-altaren:
Om steen en stronken waaiert zich de varen,
Zefier kust geuren uit de rozen los,
En door het heilig, hemelschragend bosch
Schijnt wellustademend een god te waren:
’t Is Kupris, wie de mirt en roze kransen,
Wie maneschijn van leest en boezem licht,
Wier lokkend oog in ’t hart verlangen lacht,-
En zeven duiven zwermen in heur glanzen,-
De zode zwelt, waar zij heur schrede richt…
Wee mij! Ik zie Mathilde in Kupris’ pracht!
Jacques Perk, Gedichten, ISBN 90351 2014 0, p.80
een productie van RADIO KLEBNIKOV, elke zaterdag 2 uur Vrije Lyriek op Radio Scorpio!
in mijn ogen wellen de tranen om de dode zoon.
in mijn ogen staat gegrift het leed om de gestorven dochter.
in mijn ogen breken open koude zakken vol met bloed.
in mijn ogen helt het zinkende schip naar zinken.
in mijn ogen klaagt en kraait en lacht de kraai om ons.
in mijn ogen danst een lijk dat liefde heette.
in mijn ogen zitten ogen die de genocide lezen.
in mijn handen bloeit de kennis en methode van het moorden op.
in mijn mond schreeuwt er een schreeuwen ‘er’ en schuurt de stem uit mij.
in mijn vingers knaagt de onmacht als een reumakramp.
door mijn armen trekt het leven weg en uit de lijven.
in mijn aders schuimt en snottert zwakte vol van zelfverachting.
in de nood kent men inderdaad zichzelf en daardoor ook zijn vrienden.
ik ben het.
ik ben het echt.
ik ben het helemaal.
het lacht. het weent. het danst en drinkt. het doet wat u en ik zouden doen.
het wil deeltjes vangen van mijn roet in de bewegingen die ik hen leerde.
het zoekt restanten van verlangen in het rot waar ooit mijn tulpen stoeiden.
het breekt de aarde open in een geile hunker naar wat rust en peis.
het vindt daar helder slechts het felle blinken van een zeis.
het is de grimas op een dood en zwaar verminkt gelaat.
het schrijft dat ik het ben,
en het bestaat.
HET
is de prequel op LAIS, de
Geschiedenis van een Verwording
bestaande voornamelijk uit een uitzending van 2011 – regie, concept en montage: Arnout Camerlinckx…
u, de oordelenden
jaloers, wrokkig, inhalig
u, die mij de Stem ontzegt
van alle grote lyrici in mij
opdat ik uw gebral
versterken zou, uw krijsende
smeekbede om uw dood, uw ontkenning
van het leven
dat uzelf halsstarrig aan uw kinderen ontzegt
omdat u verkrampt staat
in de illusoire strekking van uw ik
een lid van het niets, een gat op oneindig
zoals u het strenger, sterker door uw ouders is ontzegd
& uw ouders straffer nog door de hunne
& zo tot in de verste verte
van uw kapitaal verleden
de dode einder der dingen waar uw ogen
brandend begerig blijven op gericht
met uw ruggen, stijf van het fatsoen
onwrikbaar gericht naar het heden
u, de oordelenden
die elke andere van de uwen
de ban in wil van uw verlangen
& slechts uzelf in hen herkent
als hen iets ernstigs overkomt,
op welke tijdstippen u zich dan
verlustigen kan
in het stromen der tranen
naar uw tranendal, niet om hen
maar om uzelf in hen,
het overlevende, het overleven
van uw dood op hun leven.
u, de oordelenden
jaloers, wrokkig, inhalig
u, die mij de Stem ontzegt
van alle grote lyrici in mij
opdat ik uw gebral
versterken zou, uw krijsende
smeekbede om uw dood, uw ontkenning
van het leven
u, de veroordeelden.
Bibliotheek Tweebronnen in Leuven – TOEGANG GRATIS
EEN VRIEND KOCHT NIEUWE SCHOENEN
Blues for Ronirokit
Mevrouw, Mijnheer, Geacht publiek
Wij zijn de Grapes of Art.
Wij dwalen door de straten
En dromen van weleer.
Wij zijn erg stil, wij vasten.
Wij kauwen op het zure druivenvel.
Onze vingers bevoelen koud
De scherpe rand der mensenhel.
Zie ons schuiven langs ’t kanaal:
Dampen in de dunne ochtendzon.
Sigaretten gaan van hand tot hand,
Zie ons leunen in het avondland.
Een vriend kocht nieuwe schoenen
Goede schoenen. Sterke schoenen.
Zijn spoor loopt langs de wijngaard
Hij zoekt een ander land.
Een vriend bevaart de zeven zeeën
Blaast zijn rook in d’oceanenmist
Hij zingt het lied der ongehavenden
& Niemand weet zich hier nog raad:
Levi Stubbs’ tranen bedekken zijn gelaat.
-Koksmeeuwen krijsen:
Mon nom est Thérèse! Et
Je suis née le treize
Een vriend kocht nieuwe schoenen
Goede schoenen. Sterke schoenen.
Zijn spoor loopt langs de wijngaard
Hij zoekt een ander land.
Een vriend heeft ons verlaten
Wij, gestruikeld & gestrand,
Verweesd in Daring Land
tekst: Arnaud Camerlinckx, Ilse Derden & Dirk Vekemans
[ ik probeer vanaf nu telkens vooraf een pdf beschikbaar te maken met daarin de teksten waar ik en andere medewerkers zullen uit voordragen. RK is een collectief, andere medewerkers brengen daarbuiten veel en vaak andere teksten mee, maar dan heb je dit toch al, een indicatie van wat je te horen gaat krijgen en een soort RK-missaal voor onze talloze gelovigen]
Inhoud van het pdf-bestand:
download het pdf-bestand: RADIO KLEBNIKOV 20111115_3
tekst: Henri Michaux, hv, et al.
stemmen: Svetlana Zakharova, dv, hv
muziek: Knelpunt, live tijdens KC2011
mixage en productie: Arnout Camerlinckx
foto: Arnout Camerlinckx
tekst & muziek : Robert Plant
zang: Sylvia Wesemael
gitaar: Geert Huybens
stemmen, backing vocals: Angelika
mixage en productie: Arnout Camerlinckx
U kan de nummers afzonderlijk GRATIS downloaden op http://radioklebnikov.bandcamp.com/ of de hele cd ineens in grote geluidskwaliteit tegen betaling (via Paypal) van 2,50 euro of meer (bedoeld als ondersteuning van al onze Klebnikov-activiteiten, inclusief het KLEBNIKOV CARNAVAL (2,3 &4 september 2011)
tekst: Paul van Ostaijen
voordracht: Sylvia Wesemael, dv
zang: Sylvia Wesemael
mixage en productie: Arnout Camerlinckx
Met Lenny North (sax), Kim Evenepoel (bas),
Johnny Kasarski (percussie) en Inge De Grauw (zang)
Arnout Camerlinckx, Dirk Vekemans en Didi De Paris en…
http://vilt.wordpress.com/rka/
i.m. johan develder
jouw frêle knoken staken en jouw stem
te diep verzweeg de marteling door vuur,
de brand op aarde, die enkel op qui vive
en tijdelijk bewoonbaar was. uit dat diepe
breekt jouw lach de vlakke tijd volledig open
naar het wormgat van het jou ontzegde heden.
o jaren dat jij lachte, kuste, bralde en verzwakte
met jouw doodskleed aan, het heroïeke gewaad
van hij die reeds het quotum kent van wat er hier
aan aards vertier en hemels leed is toebedeeld:
dagen die wij kennen als van al jouw liefde vol
en mededogen dat alvast bij eigen smart begon;
uren die ik mis waarin jouw troost mijn ritme was,
zuchten in het razen van de dood door de seconden.
HET
is de prequel op LAIS, de
Geschiedenis van een Verwording
tekst: Lucebert
voordracht: dv
mixage en productie: Arnout Camerlinckx
ik denk dat een god het is
tekst:
ik denk dat een god het is
viool spelend op mijn strot
nu is het een bronzen negerin
straks een marmeren man
morgen een moerbezie
ik zie mij gaan trillen trillen
mijn machine blind een kubus
met pakketten sterren
genummerd en helder
de huizen kijken in mijn ogen
daar is het zwart
ginds is het wit
zwart en wit zien
daartussen hangt een wind
een lied een wind van woorden
de liefde is wind
vrienden drinken de dieren
en een volk zomert boven op zijn heuvel
onder zware nevels blaast de aarde
dit is vruchtbaar spelen
met de lucht geuren en houden
van de bloemen opstaan en dalen
dit is vruchtbaar slapen
in warm water een vlinder vinden
en ovale vlinders
wit en donker jagen
wij zijn gezichten
tekst:
wij zijn gezichten
wij hebben het licht gestolen
van de hoogbrandende ogen
of gestolen van de rode bodem
ik ben
veel vuur
veel golven van vuur
vissen die stil zijn als het gezicht dat
alleen is
ik ben
veel van steen en vaag als
vissen in watervallen
ik ben alleen alleen beenlicht en
steendood
wij zijn gezichten
open en rood zijn wij
licht
zijn wij
open
wij zijn
ontplofbaar
ik weet niet wat
steen werd
ik weet wel wat
dood is
dood is ik word
ik word recht weer
ik word geroofd en ben weer
echt licht
ik tracht op poëtische wijze
tekst:
ik tracht op poëtische wijze
dat wil zeggen
eenvouds verlichte waters
de ruimte van het volledig leven
tot uitdrukking te brengen
ware ik geen mens geweest
gelijk aan menigte mensen
maar ware ik die ik was
de stenen of vloeibare engel
geboorte en ontbinding hadden mij niet aangeraakt
de weg van verlatenheid naar gemeenschap
de stenen stenen dieren dieren vogels vogels weg
zou niet zo bevuild zijn
als dat nu te zien is aan mijn gedichten
die momentopnamen zijn van die weg
in deze tijd heeft wat men altijd noemde
schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand
zij troost niet meer de mensen
zij troost de larven de reptielen de ratten
maar de mens verschrikt zij
en treft hem met het besef
een broodkruimel te zijn op de rok van het universum
niet meer alleen het kwade
de doodsteek maakt ons opstandig of deemoedig
maar ook het goede
de omarming laat ons wanhopig aan de ruimte
morrelen
ik heb daarom de taal
in haar schoonheid opgezocht
hoorde daar dat zij niet meer menselijks had
dan de spraakgebreken van de schaduw
dan die van het oorverdovend zonlicht
tekst en voordracht: dirk vekemans
mixage en productie: arnout camerlinckx
tekst (nog niet gereviseerde dizains van november 2010):
Moment, waarop de ruimte krakend splijt.
Ogenblik, waarop de tijd vervalt in licht.
Dit nu in u, het geluk waaraan ik lijd,
Doorschiet de eeuwigheid als bliksemschicht.
Gebeurtenis valt samen met geschiedenis
& Al het komende stuikt in tot wat er is,
& Al wat was, herhaalt zich in wat is.
Niets zijn wij. Het onze is dit ene Al
Wij staan al samen in wat komen zal.
Wij laten achter: Niets, dit tranendal.
De winden jagen rond dit lege huis.
Ik zit erin, & hoor de muren huilen,
& Wat ik zie wordt in mijn dromen gruis
Van burchten waar de nare ogen schuilen.
Ik woel, & waar ik woel ontstaat mijn schelp,
Materie die uw zee aan ‘t ruisen helpt.
Ik klaag & wat ik in hier de nacht injaag,
Parelt ‘s morgens uit tot sieraad dat je draagt.
Ik maal tot stof vannacht mijn angsten fijn,
Waarin jij dansend dan als Licht verschijnt.
Donker is de nacht & ik hark hier blind
De bladeren weg terwijl een veelvoud
Ervan de einder mij ten einde bindt.
Mijn schouders punten, mijn hand is woud,
& Als ik wijs verschijnt de hel als goud.
Ik ga het water in, u vindt mij niet,
Het is de lege huls die u omklemt & ziet:
Ik slijt mijn dagen in die dag van haar,
dat uur, die zin, dat aarzelende gebaar.
Mijn dag is rose, bloed, gemis & dichte mist
Een jurk van jou wappert in herinnering
Alsof je slaan wil, meer verwijdering.
Ik droomde van een tuin vannacht, ik wist
In welke kelk je als de dauw verscholen lag.
Het drinken van lippen dat ik niet meer mag.
De glinstering in ogen die ik niet zag.
Ik zal mijzelf in klank begraven, lijk
Dat zich in ‘t luiden van de klok vergist
& nu al hoort hoezeer het slijk mij mist.
Stemmen: Angelika Thulke, dv, Arnout Camerlinckx
Cello: Zoë
Concept, montage en productie: Arnout Camerlinckx
[Live op Kunstroute 2011, De Bereklauw]
Muziek: Almadolorosa
Tekst en voordracht: dv
Geluid: Gert van Essche
Postproductie: Arnout Camerlinckx
tekst:
Jij bent verhelderend een stem in mij,
Het klare vloeien van de klank tot taal
& Heel de luister van muziek erbij,
De zekerheid van evenwicht & schaal,
De reine voortgang van een madrigaal.
Het duistere waarin ik alles hoor
Is bij die zang het antifone koor,
Een antwoord dat slechts leegte is,
De noodzaak van het leed bij wat ik hoor:
De echo van uw lied is mijn gemis.
Almadolorosa (Krista & Bart) en ‘de onvermijdelijke dirk vekemans’ (dixit Krista) op De Bereklauw tijdens Kunstroute 2011
foto: Arnout Camerlinckx
Tekst: Lucebert
Muziek: The Marginals
Stemmen: dv, Sylvia Wesemael & Angelika Thulke
Mixage & productie: Arnout Camerlinckx
tekst:
RIJP
warmte waait
overal oogleden
de blinde vrucht ontwaakt
ROES
tussen middag en avond
heel veel jenever
onder de hoge maan
loert de aardgeest uit vochtige bossages
en hoest
SPIJT
de grijze geleerde
feilloos citeerde
achter heggen echter
treiterend kussen en hijgen
DRIFT
regen beweegt het blad
dronkenschap mijn tong
OORD
slaap: het vertrouwde adres
wakker: niet weten wat bezocht
ZORG
mijn god is gestorven
wie zal mij verlossen
de kikkers kwaken
de klokken tikken
PLEK
de keizer gekonterfeit
‘voor altijd’ praalt hij in zijn tuighuis
dat eens instort en dan prijkt
schurkerij in ’t een of ’t ander schijthuis
HERFST
kinderen buiten
verminken de stilte
oh beminnelijk litteken
Foto: Sylvia Wesemael
Tekst: E.E. Cummings
Voordracht: Sylvia Wesemael
Mixage & productie: Arnout Camerlinckx
Vier filmpjes van Grapes of Art die te zien waren op Kunstroute Leuven 2011, op de Bereklauw in Herent. U kan deze filmpjes best op You Tube zelf in full screen bekijken!
1. ZACHTE PARAPHRASE
Fotografie, montage en productie: Arnout Camerlinckx
Schilderij: Ilse Derden
Voordracht: Angelika Thulke (Radio Klebnikov)
Tekst: Dirk Vekemans (uit ‘Lylia’, 449 dizains)
Geluidsmontage: Arnout Camerlincks (Radio Klebnikov)
tekst:
Er is een thema, zachte parafrase
& Jouw ritme, dwingend, maar ook heel stil
De Barman, nerveus, rammelt wat met glazen,
Zelfs de planten weten dat ik jou wil.
Ik ontdoe jou van jouw naam als schil
& Strijk jou als een cello teder aan,
Er tulpt een tepel, dit is ons bestaan.
De zon klimt uit de kim, vogels fluiten
Wij zijn naakt, & met elkander aangedaan
& Al het leed wil nu in jou naar buiten.
2. SCHOPPEN IS TROEF
Geluid : Radio Klebnikov, Sylvia Wesemael leest Paul van Ostaijen
Fotografie, montage en productie: Arnout Camerlinckx (Grapes of Art)
3. CORONA / HEAVEN IS A BEAUTIFUL PLACE
Schilderij: Ilse Derden
Fotografie, montage en productie: Arnout Camerlinckx
Geluid: Radio Klebnikov (Angelika Thulke leest Corona van Paul Celan)
tekst:
Corona
Aus der Hand frißt der Herbst mir sein Blatt: wir sind Freunde.
Wir schälen die Zeit aus den Nüssen und lehren sie gehn:
die Zeit kehrt zurück in die Schale.
Im Spiegel ist Sonntag,
im Traum wird geschlafen,
der Mund redet wahr.
Mein Aug steigt hinab zum Geschlecht der Geliebten:
wir sehen uns an,
wir sagen uns Dunkles,
wir lieben einander wie Mohn und Gedächtnis,
wir schlafen wie Wein in den Muscheln,
wie das Meer im Blutstrahl des Mondes.
Wir stehen umschlungen im Fenster, sie sehen uns zu von der Straße:
es ist Zeit, daß man weiß!
Es ist Zeit, daß der Stein sich zu blühen bequemt,
daß der Unrast ein Herz schlägt.
Es ist Zeit, daß es Zeit wird.
Es ist Zeit.
4. UIPELICHTZWIMBAD
Fotografie, montage en productie: Arnout Camerlinckx
Deelnemers: de kinderen van de Appeltuin met hun lange sjaal voor Pakistan
Geluidsmontage : Radio Klebnikov – Martine (Grapes of Art) vertelt over het verdwenen openluchtzwembad aan de Cappucijnenvoer te Leuven
foto: arnout camerlinckx
tekst en voordracht: dv
stem en zang: Sylvia Wesemael
mixage en productie: Arnout Camerlinckx (Grapes of Art)
foto dv
muziek & zang: Otis Redding-Sylvia Wesemael
mixage en productie: Arnout Camerlinckx
[Dus, mijn lieve schatten, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen, verwezenlijkt door Angelika en mij, alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leidraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Thulke]
ER WAS AARDE IN HEN, en
zij groeven
Zij groeven en groeven en zo verging
hun dag , hun nacht. & Zij loofden niet God
die dit , zo hoorden zij, allemaal wou
die dit, zo hoorden zij, allemaal wist.
Zij groeven en hoorden niets meer
Zij werden niet wijs, verzonnen geen lied,
bedachten generlei taal.
Zij groeven,
Er was een stilte, er was ook een storm
en de zeëen waren daar.
Ik graaf, jij graaft en ook hij graaft , de worm,
en het zingende ginds zegt: ze graven.
O ene, o gene, o niemand, o jij
waar ging het heen, toen het nergens heen ging
O jij graaft en ik graaf, ik graaf mij naar jou toe,
& aan de Vinger verwacht ons de ring.
[Dus, tiens, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen, verwezenlijkt door Angelika en mij, alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leidraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Tulke]
[en, euh, ons Angelika heeft mij verteld wat ze dacht bij dit gedicht, het is voor herhaling niet vatbaar]
Vlimmerboom
Een woord
waaraan ik jou graag verloor,
het woord
nimmer.
Er was,
en somtijds wist jij dat ook,
er was
een vrijheid.
Wij zwommen.
Weet jij nog dat ik zong?
Met de vlimmerboom zong ik, de steur.
Wij zwommen.
Weet jij nog, dat jij zwom?
Open lag jij voor mij
lag jij voor mij, lag
jij voor mijn
mijn voor-
uitspringende ziel.
Ik zwom voor ons beiden. Ik zwom niet.
De vlimmerboom zwom.
Zwom hij? Het was
immers een brak rondom. Het was de oneindige vijver.
Zwart en eindeloos,zo hing hij
zo hing hij wereldafwaarts.
Weet jij nog, dat ik zong?
Deze,
o, die drift.
Nimmer. Wereldafwaarts. Ik zong niet, Open
lag jij voor mij
de reizende ziel.
[Dus, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen, verwezenlijkt door Angelika en mij, alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leidraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Tulke]
LAAT EN DIEP
Boosaardig als gouden taal begint deze nacht.
Wij eten de appels der stommen,
Wij doen een werk dat men graag aan een ster overlaat;
Wij staan in lindenherfst, als het zinderende rood,
Als brandende gast van het zuiden.
Wij zweren bij Christus het stof bij het stof te vermalen ,
de vogels van de dwalende schoen,
ons hart een steiger in het water.
Wij leggen de wereld de heilige eed af van het zand,
wij leggen die graag af
wij zweren het luid van de daken der droomloze slaap
wij zwaaien het witte haar van de tijd.
Zij roepen: jullie lasteraars!
Wij weten het al lang.
Wij weten het al lang, doch wat doet het er toe?
Jullie malen in de molen des doods het meel der belofte,
Jullie zetten het onze broeders en zusters voor –
wij zwaaien het witte haar van de tijd.
Jullie vermanen ons: jullie lasteraars!
Wij weten het wel,
Dat de schuld over ons kome
Dat de schuld kome over elk onzer waarschuwende tekens,
het kome uit de gorgelende zee,
de gaharnaste windstoot van de ommekeer,
de middernachtsdag,
het kome, wat nooit is geweest
Er kome een mens uit het graf.
[Bon, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leiddraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Tulke]
*
AFGEVOERD naar
de plek
met het onontkenbare spoor:
gras uiteengeschreven. De stenen, wit
met van halmen de schaduw:
niet meer lezen – kijk!
Niet meer kijken – ga!
Ga, jouw uur
heeft geen zussen, jij bent –
bent thuis. Een rad, langzaam,
rolt van zichzelf, de spaken
klauteren,
klauteren door het zwarte veld, de nacht
hoeft geen sterren, nergens
wordt er naar jou gevraagd.
*
[euh, op 4 mei 2011 brengt de RADIO KLEBNIKOV LIVE BAND een exclusief programma rond de Roemeense dichter der dichters Paul Celan. Enige correcties in de bestaande en overigens erg verdienstelijke vertalingen leken ons aangewezen, wij publiceren deze aanpassingen alvast hier. Uiteraard zijn dit slechts hulpmiddelen, een leiddraad bij de voorspelbaar onweerstaanbare voordracht in het originele Duits door Angelika Tulke]
NACHTSTRAAL
Het felst brandde het haar van mijn Avondbeminde,
van het dunste hout stuur ik jou de kist.
Die is golvenomspoeld zoals het bed onzer dromen in Rome;
Die heeft een witte pruik op zoals ik, & spreekt hees:
Die spreekt zoals ik wanneer ik aan harten de toegang verschaf.
Die kent een Frans lied van de liefde, dat zong ik in de herfst,
toen ik door het Avondland dwaalde & brieven schreef aan de ochtend.
Een mooie aak is de kist, uit het hout van gevoelens gesneden,
Ook ik voer erin, bloedafwaarts, toen ik jonger was dan jouw oog.
& Nu ben jij jong als een dode vogel in de maartse sneeuw,
nu komt hij naar jou toe & zingt jou haar Franse lied.
Jullie zijn licht, jullie slapen mijn lente ten einde.
Ik ben lichter:
het is voor vreemden dat ik zing.
Foto Arnout Camerlinckx
[De Onstaansgeschiedenis van het Dizain van de Nacht in 9 Bewegingen]
[Op 25 januari 2011 schreef RADIO KLEBNIKOV live tijdens de Uitzending op Radio Scorpio een Dizain als Inzending voor een Verder Vaag Gehouden Wedstrijd (VVGW). De Bezetting bestond die avond uit Arnoud Camerlinckx, Angelica Tulke en Dirk Vekemans. De Inzending heeft helaas de Bestemming niet bereikt]
VERKLAARDE NACHT
Ik dacht heel even: gij zijt verloren.
Uw drang was weg, mijn wedervaren,
Ik riep u terug, & werd herboren
In de luister van uw stralenpracht:
Uw ogen daar, die eerste nacht,
Die fonkelden, mijn lust bedaarden
Opdat uw klaarte in mij heersen kon
& Ik in u mijn nieuwe zijn begon,
Waar pas een doel & eind aan zij
Diep in het wij van een Warme Partij.
Daar is een Wedstrijd
De Klassieke Dreun van een Dizain
Leopoldse Wendingen op zijn Mallarmees
Het Lauratisch Moment
Eerste Lezing
Zwakke Momenten
Zin in een Warme Partij
Didi’s Hippiefaze
Een aldus Verklaarde Nacht kan niet meer stuk
tekst: Paul Celan
voordracht: Angelika Tulke
mixage en poductie: Arnout Camerlinckx
voordracht: dv
mixage &productie: Arnout Camerlinkcx
foto Arnout Camerlinckx
tekst: Paul Van Ostaijen
stemmen: Sylvia Wesemael, Angelika Thulke
productie & mixage: Grapes of Art
foto Arnaut Camerlinckx
tekst: Paul Celan, Het Juiste Woord, Grapes of Art
stemmen: Angelika Thulke, dv, Ilse Derden, Grapes of Art, Irene (de Sirene van Wijgmaal)
productie en mixage: Arnoud Camerlinckx
tekst: Paul Celan
voordracht: Angelika Thulke
productie & mixage: Grapes of Art
(foto Grapes of Art)
tekst: Paul van Ostayen, Grapes of Art, Ottis Redding
voordracht, zang: Dirk, Sylvia Wesemael, Arnout Camerlincxk
productie & mixage: Arnout Camerlinkxc
Download URL: http://vilt.files.wordpress.com/2011/03/rem_11_02_15_singer-naaimachine-dock-of-the-bay-wav-1-deel-a.mp3
tekst, mixage, zang & productie: Arnout Camerlinkxs
zang & stemmen: Sabine Gilles, Angelika Tulken, Arnout Camerlinkxs, dv
tekst: Paul Celan
voordracht: Angelika Tulken
gewauwel: dv
mixage & productie: Arnout Camerlinkxs
RADIO KLEBNIKOV BAND LIVE in de Appeltuin, 12/02/2011
De video is nog in de was, maar hier is toch al onze nieuwe RADIO KLEBNIKOV HITSINGLE.
Nu zaterdag 12 februari is de voltallige RADIO KLEBNIKOV BAND te gast op de Pakistan benefiet in de Appeltuin. Vanaf 23u.
Vocalen en Muziek: Arnout Camerlinxks
Steunvocalen: dirk vekemans
Mixage en productie: Grapes of Art
foto: Arnout Camerlinkxs
Download het geluidsbestand (mp3)
tekst en voordracht: Grapes of Art
mixage & productie: Grapes of Art
foto: Arnout Camerlinxks
tekst & voordracht: dv, Angelika
mixage en productie: Grapes of Art
tekst:
1.
Een speld van git & parels kornalijn
Granaat & amber, diepte is er, donker daar
In haar hals, waar een lok de geuren gaart
& Krult & in de lucht als lijn uitspaart,
Zodat de goden mij ‘t moment benijden
Dat ik hier ben, leef & nu nog ademhaal,
Terwijl zij alles aflegt van die praal
& Uit haar zijden stapt & klaar verschijnt:
Een zon die in mijn armen branden gaat,
& Steen & stof zo stralend achterlaat.
2.
Er is een wijken in haar lichaam nu,
Er is een gloed, de tover in haar handen.
Ik stroom in haar, rivier in droge landen.
zij keert mij om, ik dwarrel neer als sneeuw.
Ik hang aan haar, genageld op een kruis.
Ik vlieg als een arend hoog boven het huis.
Zij haakt mijn tong aan tanden van verlangen.
Ik bijt in haar, haar kirren duurt een eeuw.
Er is geen taal waarin ik haar kan vangen:
Haar nu slaat toe in honderden gezangen.
3.
In het hiernamaals brengt elke nieuwe dag
Verergering. Een engel bergt haar stralen
Dieper weg & het bewijs van mijn falen
is g*ds gave. De gruwel schiet door zijn lach
& zijn lach galmt in de bergen van het leed .
Onder doeken nat verdriet & zonder hoop
schuil ik vergeefs voor de aanstormende dood.
Ik prevel er de lijst van mijn gebreken:
het schuldig zijn aan niets dan schuldig zijn
met diep in mijn schuld het diepere falen.
4.
Een vrouw verschijnt met in haar ogen pijn
van hoe de ogen in de ogen kunnen branden.
Ik kijk haar aan, het heeft niet veel om handen:
ze weet dat liefde komt & nooit verdwijnt,
& dat tijdelijk die lus verstrikt tot nijd.
Zij schuift mij steden toe, ik brand ze op
om in de geur van smeulend haar de rijken
die er waren met haar doden te vergelijken.
Ik span het net waarin ik als een visje hing,
zij kust mijn wang & springt er middenin.
5.
Wat voor een hart zou een blinde toch kiezen?
Ik zie de wereld links van mij, & rechts
& dan wil ik mij wel diep in haar verliezen
maar die welgekomen pauze is slechts
illusie van het zijn, de schijn van hier
maar hier is waar de poort staat op een kier
& nu al walmt de Styx mijn woorden door
met geur van rot & van de dingen smoor
& slijm & slijk drijft er voorbij terwijl
ik u ziende droevig daarom in u wil.
6.
Wat voor een hart zou een blinde toch kiezen?
Wat voor een hart zou een blinde kiezen?
Wat kan je beter voor de liefde dragen
in het donker dan een houten handschoen
vastgebonden op je rug? Klak, klak, klak.
Wat kan je nog beter voor de liefde dragen
in het donker dan een houten handschoen
vastgebonden op je rug? Klak, klak, klak.
Wat voor een hart zou een blinde kiezen?
Wat voor een hart zou een blinde toch kiezen?
7.
Hoeveel kan een maan hebben van zo’n zon?
Ik zie haar ruggen branden, zelfverklaarde
slaven hard de tropen inslaan. Zij staart er
naar haar daden of het stralen waren
die ooit toch ‘s een bodem moeten raken.
Ik beaam in haar een wasem op de ramen
waar mijn naam voluit is uitgespaard.
Zij houdt mijn hand vast, nijpt er in, ik bied
mij in haar aan, zo teder als haar lied.
Zij maakt mij groot, zij wil mijn lijden niet.
8.
Het hoofd van de handen, de handen van
Het hart, het hart te zinderen ligt als naam,
een maan, een zegel op het niets dat niets is
zich verzwijgende herhaalt & wij, tesaam,
die heel apart de tijd in jij & mij verdelen,
de plaats van het hoofd in de handen, de
handen ver van het hart, het hart naast de
handen, netjes, met in het gaas traangeparel,
drijfzweet, angsthazen, gebazel & het leed
Om het hart, de handen, het hoofd & dat haar.
9.
Er is dat wijken in het lichaam nu,
Een drijven uit elkander van de delen:
Armen die ontvallen aan hun handen
Vingers die vervagen, hoofden verzanden.
Je hoort er schreeuwen & een doffe plok
Zet plots het schreeuwen om & af rondom.
Herinneringen zie je vóór ‘t gebeuren,
& ‘t Gebeuren is al lang vergetelheid.
Er is dat weke in het vaste nu
& Alles neigt naar g*ds oneindigheid.
voordracht: Riet Bongaerts, dv
tekst: Nachoem M. Wijnberg
mixage en productie: Grapes of Art
tekst & voordracht: Riet Bongaerts, dv
mixage en productie: Grapes of Art
1
In het vage, bij de ochtendschemering
waar wij elkander rakend maken, rank
rijzend uit de zwarte spiegel van de nacht:
ik reik naar jou alwaar jij reikende klank
begint te maken, een zucht verheerlijking
van het zachte dat wij in elkander brachten.
Lila lilt jouw tong mij in de mond het blauw
& ik herinner mij het vuur in jou.
Jij laait weer op, jouw dag slaat sluitend aan
de nacht waarin u mij vervoering bracht.
2
De nacht waarin u mij vervoering bracht
was van een zwart dat diepe lijnen maakt,
een donker dat aan alle licht verzaakt.
Ik voel de strepen na uw strelen nog
een brandend sleuren aan mijn lijf, de macht
van buiten ons die u hierbinnen bracht.
Vernietiging aanschouwde ik & dacht:
zo zien wij seffens nog de zwarte zon,
het oog van Buiten dat naar Binnen slaat,
rond zwart agaat tentakels van de haat.
3
Rond zwart agaat tentakels van de haat
slaan uit & in dat zwiepende geluid
zwelt aan de bromtoon van het kwaad.
In het glijden neerwaarts glijdt er nu een val
waarin de wanhoopsmuilen openstaan.
Een doffe schop slaat al mijn weten tot
versplintering, ik breek & er priemt bot
uit de slijmen van dit twijfelend bestaan.
Tussen wassen beelden oscilleert mijn ik,
in ’t genieten huist de pijn die ik verslik.
4.
In ’t genieten huist de pijn die ik verslik,
de mekaniek die mij uw straat op stuurt
met vingerwijzen van de hele buurt,
de gesel van de eenzaamheid die ik
u graag in handen gaf, want u bent laf
& zonder haar hebt u geen rechtersstaf:
als zij verzuipt of als zij drijft, altijd
blijft zij dat verdomde wijf, een heks
die machtig is omdat u droomt van seks
terwijl Zij enkel aan de liefde lijdt.
5.
Terwijl Zij enkel aan de liefde lijdt,
slaat heel de aardkloot om tot woekerbol.
Er is haast & in ’t belijden van de nijd
azen de monden, hongerend & hol,
op bijten & rukken aan de ander zijn tong.
Men wijst & verwijst naar het zijn van die men,
dat niet is, maar in niets is er geld & ook zen,
zodat men de mensen in het niets kan zien,
enfin: zo”n waarheid in een vers of tien.
In Haar liefde was het dat ik binnendrong.
6.
In Haar liefde was het dat ik binnendrong
& mij viraal tot fel begeerde zang ontspon.
Zij gaf mij luchten waar ik vleugels had.
Zij gaf mij donkerte opdat ik stralen zou.
Zij heeft mijn handen huid gegeven, haar
waar zij Haar zon op Zich liet schijnen, daar
waar Zij in mij opnieuw ontstond, een schijn
waarvan ik slechts de schaduw zag, een lach
die in ’t droeve donker nog te rapen lag,
Parel in het wakke van dit leeg bestaan.
Bewaren
met dv’s Tractaat
“Het Neo-Kathedraalse Schoonschrift voor Leken”
stemmen: Arnout, Dirk & Angelika
mixage en productie: Grapes of Art
tekstuele basis van het Tractaat:
Ruigoord 2010, Johan Develder, dv, Didi de Paris
Foto: Arnout Camerlinckx
Juicht, aardkinderen, want hier komt weer een hele reeks lichtelijk ge-editeerde opnames van volledige uitzendingen van RADIO KLEBNIKOV.
U ziet ze hier verschijnen naarmate de upload vordert.
U vindt alle gearchiveerde opnames in het RADIO KLEBNIKOV ARCHIEF aka RKA.
—————————————————————————
—————————————————————————
—————————————————————————
—————————————————————————
tekst, voordracht, mixage en productie: Grapes of Art
Very Special Guest Voice: Angelika De Mulder
EGYPTISCH
download het geluidsbestand (mp3)
fragment uit de RADIO KLEBNIKOV uitzending van 05/10/2010
tekst en voordracht: dv, Angelika De Mulder
mixage en productie: Grapes of Art
EGYPTISCH In tegenspraak, uw zinnen tergende, soit disant als plaag in duizendvouden dit moment : hoe langzaam ik je open, hoe uitgesplinterd in mijn oor het kirren van je oudste lach weerklinkt. Ik, de schender van je opgeruimde staat, force majeure, riet dat splijtend naar je diepte dingt : in vreemde luchten mond ik uit, stof strandt op mijn tong van onbesproken kamers, tomben blauw in jou. Jij, op barricaden spinnende, aardse liaison, omkaderd vlees dat lacht om mij : langs brede lanen redt je oog het moeiteloos, deint je onbewogen hoofd in wervelingen mee. Zij, haar museale schoonheid is vanzelfsprekend nu in stilstand bevende nabij : schril tableau vivant, van hoe je uitverkoren door haar zee mag komen, hoe mijn leger sterft in jou.
(dizaine 1 t.e.m. 9)
fragment uit
RADIO KLEBNIKOV
uitzending van 14/09/2010
tekst & voordracht: dv
voordracht: Angelika Demulder
mixage & productie: Grapes of Art
tekst:
I
Het macadam barst uit in zwarte scheuren
& de geulen van de leugens liggen open,
regen voert er schimmel aan: het Er rot.
Natte pluche puilt purper uit de monden.
Katoen kerft strak in de wrong van polsen
& adem dauwt de blinddoek aan. Daar.
Met de schoenen pardoes plonzen de burgers
in de algen, de vetten, de schuimvijvers. Ik
kijk u aan, mijn ogen staren dof in het glas
van uw tot parelen gedwongen traan.
II
De zee verstijft een tel, haar golven naderen
de vlakke lijn, het einde is er van het deinen.
Zo zat ik in verleden lijven vastgedraaid:
mijn adem zocht verlossing in een melodie.
Opdringerige tongen dongen uit mijn monden
naar uw foto, & van die letterlijke liefde
smeerde ik de slijmen over dijen uit. Snert siert
zo het goede doel, etter tooit de deerne die
men in de armen gooit. Tot het stille stoot ik
door, het witte uur waarin u eeuwig duurt.
III
Ik waak & sta er hels omrand, de blanke
pit waaraan uw einder is ontbrand, ik
reik, ik ledig in het droeve donker van
uw Karagol mijn kelk, mijn droge zucht
bereikt uw oor maar niet de vrucht. Ik
slik & bind het branden aan de pijn, ik
verenig ons in het drieluik van de tijd:
het gouden kader verraadt de zonde,
het in verlost ons geen seconde & om
de geuren straks verscheuren mij uw honden.
IV
De wrijving, de hoorn & het droeve einde
onttrekken aan het varen het opdoemen
van het schip. Wij jagen elkander door de pijp
van het zijnde, geen klank zit er in dat metaal.
Ik is een gewelf voor het lege dat wij schragen.
Adem: het in waar je in wil, is een in waar je in
wil, je dient het vrij te maken. Licht, zei ik. Zon,
zei u & er droop sinaas van uw lip. Uw ruisen
is van een opgewekte intensiteit, & meer: u
draaft door, een briesend paard zonder ruiter.
V
Het eiland is er, ja (het geel is op, de kraan
lekt, de angel van mijn ik zweert zwart weg
uit het kaduke lied). Zee met landjeuk. Strand.
Ik wentel mij in een stofwolk asteroïden, de
materie is een vlo in de onmetelijke ruimte &
uw leegte is heelal. Ik val, uw put is bodemloos.
Uw onbezwaarde energie bevalt mij, magie
zonder stokslagen. Kennis. Je haalt je hand door
het gras & het gras dwingt de sprinkhanen
je naam te tsjilpen, losjes, & dan achterwaarts.
VI
De alsem, de tering, de giftige achterklap,
de put waarin ik werd gedumpt, de stenen
die zij mij wierpen, niets deerde mij, immuun
was ik voor de brullende demon die zij mij
aanmaten & ik wachtte & ik wist dat ik wachtte
op u want u verloste mij, uw kus zalfde mij,
uw woorden braken mij de ketenen & u bezocht
mij in een droom & u droeg mij op u te volgen
opdat u mij uw gave kon schenken & ik volgde u
& u gaf mij de huiver in het zicht van de dood.
VII
& Ik brak & de wachtende mormels stortten
zich in grote getale op mij & braken mij open
& ik viel & ik werd krijsend leeg gezogen &
mijn resten blakerden in de woestijn & ik
werd vergeten & in de vergetelheid ging u
mij zoeken want u wou de echo van uw naam
nog vangen die mij op de lippen had gestaan,
u wou het verdwijnen daarvan nog kussen,
de glijdende korrels in het glijden van korrels
vatten, dat wat u lief had in woord & in daad.
VIII
& Zeven dagen en zeven nachten zwierf u
door de woestijn & u zocht er mij & mijn
woorden maar u vond er slechts de zon &
ook u bezweek & u aanriep al stervende
de Godin & de Godin daalde over u neer
& met de oplichtende parels in uw adem
vormde zij Haar naam & toen u de naam las
werd het reusachtige vuur ontstoken die
over de planeet raasde & alles & iedereen
werd vernietigd & u & ik & ik werd wakker.
IX
Dat het hem beloofde zou beginnen, zei ze,
alsof zij het niet was, maar iemand vreemd,
veraf van het begin. Hij vond het woord
niet meer dat warmte gaf. Een schaars geklede
dame knipte een poster in reepjes van 10
centimeter: een woestijn stond er op, twee
mannen aan een tafel & verder niets. Hij leunde
over onze tafel & gaf haar een kus alsof hij
een boek sloot dat hij toch nooit zou uitlezen.
Het macadam barst uit in zwarte scheuren
Download hetgeluidsbestand (mp3)
tekst & voordracht: dv, Grapes of Art
mixage & productie: Grapes of Art
tekst:
de maan komt niet los van haar zwarte bestaan
het gehuil in mijn hoofd benadert het gehuil
& het schrikt ik haal mijn handen af van mijn vlees
in mijn adem komt nu toch een zwarte stilstand
uw kop draait zich in mij uw schouders wringen
zich door mijn anus het bloedt niet eens de vogels
vallen het einde valt uit het einde de menselijke
gestalte is een sleutel de benen verletteren de wind
komt nu hij rukt je de tong uit iedereen gaat zachtjes
liggen kermen een dokter roert in ons met een plastic
spatel & zegt dat het nu niet lang meer hoeft te duren
we knikken begrijpend we trekken de stoppen gelaten
uit onze borsten de insecten overspoelen de tafelen
de zwarte brij overleeft ons allicht een dag of twee
het krioelen maakt een tikgeluid als het over de randen
Download het geluidsbestand (mp3)
tekst & performance: dv
zang, mixage & productie: Grapes of Art
tekst:
LE PNEU MICHELIN A VAINCU LE RAIL
we zullen zullen we niet we zouden ons
toch het gezeten zijn laten welgevallen
terwijl het ons nog snel en adekwaat
een paar naakten doorvalt, ik
koning jij afwisselend jij koningin ik
& de hele hermafrodiete afwikkeling, kom
frommel het al maar op-
nieuw: we zouden zouden we niet we
zullen dit gezeten zijn genegen zijn de stroop
met enkele naakten tegen hoge snelheid doorschoten
de bruid zorgvuldig uit de maag(wan)d gepeld
zorg je wel dat het wit niet scheurt
met al dat glas moet er
overigens niet geboend moet er
niet gestreken kan het
zo het kader wel in komt er geen
rozig wolkje nu ik bedoel maar,
zorg je eigenlijk nog wel voor het Bondmeisje? een brunette
of is het een rosje ik bedoel beter toch een roodharig
dat zie je niet vaak, zeg zouden we
niet, ik
dacht, zouden we niet vlug daar
heb je het al, maar liefstehet weten was er al, hoe kon ik nu
zullen we nu dan maar, snij jij
er het rot uit ik hap wel wat(in de mens is de worm mens
van de mens door het wormwielige
ventiel afgesneden, de verbanden
ontsporen, het klettert overal
de klippen af, het krijt maar wat,
de taal zelf verkettert het elf-
je dat in twee frames gevangen
bij de goden te trillen staat)bij de goden te trillen staat
of niet
soms?
Bloed & bodem
Het bloed moet vloeien & het geld snelheid maken. ‘ Onheil kome’, zo
verwoordt de speakerin het &’ wrijf het hen met de fabelolie in’. Sloerie.
Pokkewijf. Trek nog wat van die stekkers uit. Sla nog wat schermen in.
Dieper de nacht in dienen wij ons te duwen nog, schatje,
verder de vernieling in. O liefde: sla mij in de droeve gesel
van je frêle armen, klink mij in de klamme sloten
van de minnetaal, verguis dit comateuze ik.
Wij, herauten van de leegte: onze traan versplintert
in de weidse woestijn van de onophoudelijke dood.
Download het geluidsbestand (mp3)
tekst & voordracht: dirk vekemans
mixage en productie: grapes of art
tekst:
Izeganz tot zijn harpijen
Ik sterf & duizend wijven springen op mijn lijk.
Eentje rukt het lauwe hart & kauwt op aders.
Eentje snijdt de vingers af & speelt klein duimpje.
Eentje scheurt het lid & zegt oops floep.
De wereld is vol daagse liefde voor de dwaze kloten
die blijven streven naar uw strakke dienstverband.
Dit levend lijk wordt ‘s nachts met koper in & om begoten
gloeidraad die mijn rotten tot uw beeltenis verbrandt.
Deze ondood is mij nu een welgekomen stasis
na het woelen van uw goesting door mijn hart.
Uw modewoorden zouden mij alsnog doen braken
maar ik heb in dagen al geen honger meer gehad.
Zingt maar mormels, brult het aan de straten aan
van hoe goed gij de genekte dichters kelen kunt.
Hoe groot gij zijt & in getale groter nog, hoe snel
& glad & dodelijk gij uw gelijk wel halen kunt.
Straks wacht u in uw pracht het stille, kille staan
waarin mijn adem niet uw adem nog zal zoenen. Straks
bind ik met mijn wormen al de woorden aan de zon
& brand ik op tot licht waarin ook uw verdoemenis begon.
dv, oktober 2008
Download het audiobestand (mp3).
tekst & voordracht: dv
zang: Sylvia Sanstilloh
mixage & productie: Grapes of Art
“Wanneer het gewei van het hert uitsteekt boven het groen,
Lijkt het dor hout.
Wanneer het hart zich geheel heeft blootgelegd in woorden,
Zeggen ze: hij is gek.”Velimir Chlebnikov [1910-1912] (vert. W. G. Weststeijn)
als een zucht ging het vuur door het cipressenhout,-
in de bleke wisselstand van het ontkleedde heden
sta je bevallig gelokt, in haargolven uitvalsend
het ware ware dat je even was & hevig
als een stormvuur dat vuurstormde,
als de zure zang die zichzelf uitzong & dan maar alles vrat,
als een vreten dat tenslotte ook zichzelf vergat.Maar nasmeulde niet in het houtskool van toen
de manende vlek van het betekende gruwelijk
een omen van taal op je tong? vergeefs wantalvast ik
in deze kreupele levensbeemd, dit dorre bestek
van ons niet meer minnerige heden
wil ik mij niet al aan je vel geheel vergroeid zien,
je magerte koortsig bij eender welk maanlicht
met een zwermende wildgroei van cellen,
de wriemelende maden van mijn lust uitbenen
tot het puurste blank, de witte ruis
van mijn meest botte gedachte?& die takken der gekte dan
in hun waanzinnige potje schuimrubber
naakt & brekerig tegen het onmetelijke geheugenhout
te priemen zal ik houden: kijk & neem dit gewei,
het is mijn harteen vermolmde spier, een verschrompeling van licht
in het lenterige kiemen & kolken bloedrood
van de alom onverbiddelijk aflopende rede& dit dan de blankwelling óp van het schone
maar paars weldra op de blauw omspannen
hemelbol, opsolferend in de gloeiende asla,
het zwarte helaas van mijn droeve herinnering.
tekst & voordracht: dv, gerrit achterberg
mixage & productie: Grapes of Art
[fragment uit de uitzending van 21/04/2010]
tekst:
De hagelsnoeren van het Net
Het echte is het enge in de Vogelsluis. Drie
deuren fortuneren de bezoeker maar de ramen
waren beter dichtgeplakt. Verlossing hier
is niet nabij. Het net voedt gedwee het licht
voor de dode vader, het verbrijzelde gezin.
Zo bengelt er een buiten binnen, blind & dof
met in april een wrede tinteling. Spookpijn
van een verdachte eenheid, alsof de hoenderen
ooit in vrijheid het weidse land doorkakelden.
Onbegrijpelijk is hoe wij in dit kegelperspectief
nog stappen kunnen & er afgeleide dingen zien.
Laat ons neuken, hard, opdat het breken zou.
——————
jij op je
vreemde aarde waarop
ook meteoren ploften
(stof stof stof)
lang voor leven er
bewezen was: kijk
& zet in elke bocht
die je rijdende maakt,
het ronde recht (blijven
ademen).
de enige keizer is de keizer
van de ijsjes (314 smaken).
——————–
Fotografie
Hedennacht heb ik bij je verwijld.
Maar de plaats is alweer vereelt.
Je lag op de vloer, languit.
We hebben samen gespeeld
in een diepte, door niets gedeeld.
M’n armen pasten nog om je heen
en mijn hand gleed over het origineel,
waar de foto van is vergeeld.
Het heeft weinig gescheeld
of ik ging nimmermeer heen,
zo in het gebeuren vastgehaakt;
tot eenzelfde negatief gemaakt,
onder het droomlicht dat ons bescheen.
Gerrit Achterberg (1905-1962)
Uit: Verzamelde Gedichten, Querido, Amsterdam, 1985
——————————————-
Breedstraterige slet, zegt hij (spuugt)
haar de eerste (derde, vierde) liefde
aan/af (
een Bartas doet wat een Bartas doen kan
) (ik) – Uw
verscheidene werken […] hoe helder. De weg is ons
bekend zoals wij ons aan de weg bekennen, het duister
in deze regels is het gruis van lichtafval, tijdslakken.
1, 2, 3, 4:
De ervaringsdeskundige (sic) kerft zich open & plakt,
het plakken gaat van mij, mij & mij, de verbeelding
kokhalst & brokt de code:
verbeelding. strik (ik);
“Van oorlog zing ik & van steden die vergaan. Age that.”
tekst & voordracht: Malherbe, dv
mixage & productie: Grapes of Art
tekst (deels):
L’enfant désherité s’enivre de soleil
een voetafdruk geluid in grint
& maanlicht op de wagen viel
tot het lichaam zich weer sloot,
tot het lichaam zich weer sluit.
kleur bedacht ik om het haar
& om het vlak der ogen te betasten,
warmte om het einde van mijn koude
op haar poorten voelbaar stuk te slaan.
een korte nacht wellicht is dit bestaan.
Envoie-toi bien loin de ces miasmes morbides;
vel op derrie, roos in slijk,
op vegen nacht een vaal gezicht
tot het lichaam mij bekoorde,
tot het lichaam mij bekoort.
vlees verhaalt de zeeën
hoe het vocht vergaat in grond
& mijn onkruid brandt in monden
die mijn aandrift nimmer schonden.
tekort aan haar wellicht is wat ik deed.
Et vous, femmes, hélas! pâles comme des cierges
eender licht door kathedralen
als door ijs dat wellust ving
tot het lichaam ons bedaarde,
tot het lichaam ons bedaart.
onbewogen zie ik strakke koorden
van haar ogen naar mijn dood :
net zo zag ik haar dijen op & af mij glijden
van het glimmend branden naar de kille moord.
tekort aan niets wellicht gebiedt de kus.
Het RKA, het online archief van RADIO KLEBNIKOV, is nu aangevuld met de lichtjes geremasterde uitzendingen van maart 2010:
>>>>>>>>>>> Wat is RADIO KLEBNIKOV?
Grapeïstische geluids- en muziekmashes van Arnout Camerlinckxs doorschoten met live meertalige voordracht , Spoken Word, performance, muziek van Johan De Velder, Dirk Vekemans, Geert Huybens en diverse gasten. Plus Wat Er Verder Zoal Gaande Was In De Studio.
Vrije Lyriek à l’improviste in de ether gegooid, bruisend, stotterend, barstend, haperend, groeiend, intens, ontroerend, explosief, enfin, soit: u hoort het wel.
Elke dinsdagnacht van 24u00 tot 1u00 te beluisteren via Radio Scorpio FM 106, of via livestream op http://www.radioscorpio.be/luister
met uitzendingen nummers 17, 20 en 22. Het volledige archief vindt u hier.
Grapeïstische geluids- en muziekmashes van Arnout Camerlinckxs doorschoten met live meertalige voordracht , Spoken Word, performance, muziek van Johan De Velder, Dirk Vekemans, Geert Huybens en diverse gasten. Plus Wat Er Verder Zoal Gaande Was In De Studio.
Vrije Lyriek à l’improviste in de ether gegooid, bruisend, stotterend, barstend, haperend, groeiend, intens, ontroerend, explosief, enfin, soit: u hoort het wel.
Elke dinsdagnacht van 24u00 tot 1u00 te beluisteren via Radio Scorpio FM 106, of via livestream op http://www.radioscorpio.be/luister
Download URL: RADIO KLEBNIKOV 9/2/2010 (94 mb – 01:06:36 -192 bps)
De opname start in medias res, ik zit daar, bevlogen door inktzwarte kraaien, al halverwege het eerste deel van mijn tekst 3 Luiken. Verder hoort u:
Dit, zijnde weeral dat, allemaal dik in de pap gezet met de supersterke collagelijm van Arno Le Beau de Vieux-Zweverlee.
Grapeïstische geluids- en muziekmashes van Arnoud Camerlinckxs doorschoten met live meertalige voordracht , Spoken Word, performance, muziek van Johan De Velder, Dirk Vekemans, Geert Huybens en diverse gasten. Plus Wat Er Verder Zoal Gaande Was In De Studio.
Vrije Lyriek à l’improviste in de ether gegooid, bruisend, stotterend, barstend, haperend, groeiend, intens, ontroerend, explosief, enfin, soit: u hoort het wel.
Elke dinsdagnacht van 24u00 tot 1u00 te beluisteren via Radio Scorpio FM 106, of via livestream op http://www.radioscorpio.be/luister
Er wordt nu gewerkt aan het RKA, het Radio Klebnikov Archief. Hier al een lichtjes geremasterde versie van de eerste uitzendingen. We hebben niet alle uitzendingen kunnen capteren, vooral in het begin liep er technisch behoorlijk wat fout, maar het is toch al wat. Het uiteindelijk archief, inclusief de opnames van het KLEBNIKOV CARNAVAL 2009, komt terecht op de straks vernieuwde KLEBNIKOV site
