ENVOI
het houdt van u, maar liever vanop afstand.
uw wereld maakt het triest, noch boos noch blij,
uw geest is lucht met ’t stinken van de nijd erbij.
het ziet uw kommer en uw kwel, uw blijde tranen,
uw woord dat elke droom verdraait tot lompe daad,
het telt in uw gelaat de diepe groeven van de spijt.
het gaat nog liever dood dan naar uw vreemde land.
het was bij haar en voelde streling van een hand.
het wordt nu korrels slijtend in een zee van zand.
