422 – stemmen zijn goedkoper dan empathie
hexagram 60 – 節 (jié) – “Onderverdelen”
de HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakel, het Beginsel van een NKdeE generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
invoer
https://dirkvekemans.be/2018/07/13/harusmuze-26/
commentaar dv@YHQ
in een nijdige attentie-economie als de onze is begrip voor de ander niet langer iets dat je dient op te brengen. begrip is een asset, puur kapitaal, dat geef je enkel uit als het jou ook dubbel en dik opbrengt. begrip opbrengen doe je niet: begrip moet opbrengen.
immers begrip vereist aandacht en het spenderen van aandacht is zeer duur. de return van een like die jij uitdeelt voor jezelf, om de evidentie te stofferen met een voorbeeld, is peanuts in vergelijking met wat het exploitatiemechanisme (Facebook, Twitter, Instagram,…) er aan verdiend, en minder zelfs dan de peulschil die het gelikete (bedrijf/individu/evenement…) eraan over houdt.
zolang we dus met z’n allen ons als vee laten exploiteren zal het winnen van stemmen op de directe manier, door ze te kopen, door harde valuta om te zetten in aandacht op de netwerken, massa’s goedkoper zijn dan het etaleren, laat staan het effectief opbrengen van begrip voor de situatie van het stemmende individu.
dat onze overheden sinds de opkomst van deze technologische omwenteling halverwege het eerste decennium (2005) nagelaten hebben om iets ten voordele van de informatierechten en het recht op virtuele leefruimte van hun burgers te ondernemen, is een ramp die waarschijnlijk niet meer terug te draaien is, omdat de bedrijven die nu de touwtjes in handen hebben zich als ‘legitieme maffia’ al lang hebben ingekocht in de bestaande ‘democratieën’, waarbinnen de individuen zelf alsmaar nijdiger en dus makkelijker controleerbaar worden.
de hedendaagse politicus is niet veel meer dan een al dan niet betaalbare paljas voor die mensen. De niet-betaalbare verdwijnen sneller dan dat ze bekend worden.
de feiten, de waarheid, begrip, medemenselijkheid, alle ‘humane’ waarden zijn zo allemaal achterhaald in de consequent doorgedachte Verlichting van het Neo-Liberalisme (in Vlaanderen: NV-A en VLD met CD&V als meestrompelend bejaard keffertje) dat zolang de situatie dat vereist nog van een krokant populistisch laagje wordt voorzien, maar nu de economische wildgroei gaandeweg omslaat in een onbeheersbaar cataclysme dat over de planeet raast, zal dat oppervlakkige, retorische vertoon snel omslaan in … wat anders dan meedogenloze repressie?
want wat is de eerste wet van de Vlaamsche Ethiek?
juist: “veroordelen is goedkoper dan luisteren”.
Steekt hoog de vaten Rodenbach met blauwe grenadine: het Vlaamsche Canon wordt geladen.
