bezwerend

Blijf bij mij, verdrijf haar niet:
ik zal omstandig strelen
heel jouw huid en in jouw broosheid
teder stromen wekken tot je
trilt en als je rilt de koude angst
onmiddellijk verbrijzelen, restjes
pijn secuur uit groeven vijlen
tot haar vlies jouw lichaam dekt en
in jouw mond haar ijle zingen
’t vlammen van jouw vreugde likt.

Blijf mij bij, verlaat haar niet:
ik heb jouw leegte in haar aangericht
en in haar zinnen heerst onwrikbaar nu
de kille wet van de afwezigheid.
Verlangen tintelt in het spitse
van haar handen en jouw lust spant
het bewegen in het malse weke
van haar midden aan met snaren
tot zij danst om hoe jij lacht en leeft.

Ik strijk haar aan, jij zingt als glas.

inputtekst