Het opgespannen doek
wordt grijs en zwaar van de dauw
boven de pratende hoofden.
Haar toegewijd reikt je hand
en raakt niet haar,
maar zich in onmacht rekkende
het doek en van de verdonkerde lucht
glijdt op voorspraak der goden
in je handpalm
de druppel vocht, dat breekt
het licht en op haar bovenlip
staat even zilver
als de omkartelde wolk
jouw dag
het kussen toe.
inputtekst (1993) :
uit de vroege geschriften (1992-93)
- ‘het groene boekje’ geredigeerd op google docs
- alle teksten uit het blauwe boekje I op deze site
- dageraad. dagwerk 92-93
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer uitvoer van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
de teksten uit ‘het groene boekje’ zijn mee opgenomen in Rigorisme.
