
299 – koste wat kost, vermijd vrije keuze!
hexagram 5 – 需 (xū) – “Dienen”
de HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakel, het Beginsel van een NKdeE generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
input:
https://dirkvekemans.be/2018/11/14/harusmuze-149/
commentaar dv@YDM:
of het Fake News is of niet kan ik onmogelijk zeggen, maar de geruchten doen op onze Wereld Wijde Waanzin de ronde dat de op 10/04/2019 zo trots gepresenteerde allereerste foto van een Zwart Gat eigenlijk feitelijk (sorry Chantal) een nogal wansmakelijke aprilgrap is die in 2016 bedacht is door een werknemer van het NSF met een verslavingsproblematiek die in die tijd verbleef in een sanatorium in de buurt van Las Vegas. hij zou zijn plan daar bedacht hebben en vervolgens heel listig uitgevoerd in 2017.

de man zou een foto van zijn eigen aars in het beeldbewerkingsprogramma photoshop bewerkt hebben door aan dat duister een oranje smiley toe te voegen en het resultaat vervolgens viraal hebben ingevoegd als ‘uitkomst’ van de NSF-berekeningen die twee jaar lang nodig waren om het beeld samen te stellen uit de 5 tertrabites aan data van de gelinkte telescopische installaties van de Event Horizon Telescope.
de timing in dit verhaal klopt alleszins (nogmaals: ik heb geen manier om de waarheid in dezen te achterhalen, ik had een verzameling links naar info hierover opgeslagen in mijn Zotero-bibliotheek, maar mijn Zotero-account is gehackt door een hacker uit Ho Chi Minh City, zie de screenprint hierboven en nu vind ik niks meer terug…): de berekeningen hebben in totaal zo’n twee jaar in beslag genomen dus de gepresenteerde ‘foto’ is sowieso al twee jaar geleden ‘genomen’.
dit ontluisterende verhaal, onafgezien van het feit of het nu ‘waar’ is of ‘vals’, verzonnen om ons op een dwaalspoor te zetten (een dwaalspoor naar waar??? rijzen hier geen urgente veiligheidsissues? ), toont eigenlijk vooral aan hoe kwetsbaar en fragiel ons concept van de ‘waarheid’ en het ‘echte’ geworden is.
wij mensen hebben al vrij snel geleerd van onze omgeving enkel te geloven wat we zien. de foto is zo het ‘bewijs’ bij uitstek geworden in onze beoordeling van de ons gepresenteerde feiten als ‘waar’ of ‘onwaar’.
maar wat is een digitale foto nog waard? het kleinste kind kan heden ten dage elke foto naar hartenlust vervormen, manipuleren, bewerken tot de pixels totaal wat anders weergeven dan wat het toestel oorspronkelijk ‘capteerde’.
maar dat captatieproces zelf is bij deze foto van het zwarte gat zèlf het resultaat van miljarden rekenstappen, van een uiterst gecompliceerd berekenproces dat niet 100% vrij is van ‘besmetting’ door een kwaadaardig invasief proces.
en wat als onze manier van denken, het humane bewustzijn en hoe dat zich dat in onze wijze van berekenen, in onze mathesis nu eens zelf een ‘kwaadaardig invasief proces’ zou zijn, een middels complexe turbulenties in negentropische eilanden geëmergeerde en vervolgens middels mutaties geperfectioneerde vorm van entropie gericht op de destructie van alles, gans het Heelal?
uiteindelijk komen we zo, middels slechts enkele redeneerstappen uit bij de onherroepelijke willekeur in elk concept van Goed of Kwaad: een willekeur in die zin dat elk ‘Goed’ slechts goed is voor wie het goed is zolang het duurt dat het niet-slecht is, dat het niet bederft in de ‘overgang’ want waar is onze vaste grond? hebben we daar een foto van?
die uiteindelijke ‘willekeur’ is waar elk binair denken (elke humane logica) op strandt, waar je bij uitkomt: daar op het scherp van de snee waar eender welke keuze een keuze is die je liever niet maakt, want beide opties zijn even ‘slecht’. het feit dat de opties even slecht zullen blijken te zijn heeft natuurlijk alles te maken met de onweerlegbare vaststelling dat we in een universum leven dat onderhavig is aan entropie, dat alles deterrioreert en dat elke bloei of opgroei uiteindelijk leidt tot een versnelde verrotting op een ‘hoger’ niveau, een meer destructieve fase van de Big Bang aan het gestelde begin van deze universele Afgang.
tenzij natuurlijk er van een begin geen sprake is, eigenlijk feitelijk, en dus ook niet van een einde. maar wat kunnen we ons zonder einde voorstellen als doel? wel misschien is dat doel wel het bewandelen van de weg in de richting van de Tijdelijke Afgang waar we sowieso toe gedwongen zijn maar dan wel op een zo gezond mogelijke manier, dwz, die manier die ons het grootste uitstel verschaft, ons het verst verwijderd houdt van de enige echt ‘vrije keuze die we hebben, die nadat elke verdoving onmogelijk is geworden, nadat elke uitweg is afgesloten, die ‘keuze’ tussen het Volstrekt Egale van de dood die we dienen te ondergaan, en het Volstrekt Egale van de wijze waarop we die ondergaan, een keuze die duurt tot de tijd zelf onze ‘keuze’ bepaalt…
je kan hieronder je eigen commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze geven. die wordt dan bij de eerstvolgende Omwenteling hieronder toegevoegd.
steunabonnement (vrije bijdrage) :
IBAN BE22 7340 2968 5847 BIC KREDBEBB
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt.