Harusmuze #279

凡益之道 與時偕行

De HARUSMUZE is een eigentijds interactief orakelprogramma, het Beginsel van een generatief schrijfprogramma gebaseerd op het Boek der Veranderingen, de I Tjing.
De dagroutine ervan (20 min tot 1-2u praktijk’, 2-20 min leestijd) biedt de gebruiker ook een dagelijks hernieuwde kennismaking aan met de immens rijke denkwereld van de I Tjing

• Lees meer over het Harusmuzeprogramma
• Bekijk alle Harusmuzes
• Harusmuze Doc (oude versie)

hexagram 24 – 復  (fù) – “Terugkeren”

FU (復) – “Foe” – terugkeer, herstellen – “Foefel het terug”

279 – angst maakt tijd voor het angstaanjagende

input:

https://dirkvekemans.be/2018/12/04/harusmuze-169/

commentaar dv@ YCX

Ex-verslaafden, mensen zoals ik met een blijvende vatbaarheid voor verslaving (ik vind ‘vatbaarheid’ een betere vertaling dan ‘kwetsbaarheid’ zoals het Engelse ‘liability’ vaak vertaald wordt in het jargon van de verslavingszorg) moeten zich in hun nieuwe abstinente leven leren belonen met iets anders dan het ‘oude’ middel, het gebruik.

Dat vergt behoorlijk wat denkwerk en vaak ook nog wat gedragstherapie om het je echt ‘eigen’ te maken, omdat je eerst al dient in te zien dat je het niet alleen verdiend om beloond te worden door jezelf – je moet jezelf al (terug) graag kunnen zien – maar je dient te beamen dat het nodig is om jezelf bewust te belonen, dat jij dat moet doen (niemand anders zal het doen) én daarbij dien je er ook voor te zorgen dat de beloning wèrkt als beloning: het resultaat moet een goed gevoel zijn.

Niets daaraan werkt echt vanzelf, daar is werk aan, en niemand anders gaat dat werk voor jou doen, je staat daar alleen voor, vandaar ook die absolute noodzaak van een werkende routine voor auto-beloning…

Elkwegs: ik beloonde mijzelf dus gisteren met een boekje van Søren Kierkegaard omdat ik weet uit ervaring dat ik van het Kierkegaard-boekjes lezen steevast vrolijk word en blij, net zoals van Derridaboekjes en nog een paar ander soorten ook, dus ik koop die dan als snoepjes voor in mijn Enorme Snoepjeskast die ik nooit zal opgesnoept krijgen. Eigenlijk is heel mijn appartement, heel wat ik het ‘Centrum van het Gekende Universum’, noem één gigantische Snoepjeskast.

Gelukkig worden snoepjesboeken niet rap slecht en word je er ook niet echt high van, laat staan ziek.

Elkwegs, dus: het Kierkegaardboeksje dat ik kocht is ‘Begrepet Angst’, gepubliceerd in 1844 onder het pseudoniem Vigilius Haufniensis en het bezit ervan maakt mij haast vleselijk gelukkig. Het stimuleert mij ook om gestaag verder te werken in mijn ontdekkingsreis doorheen de negatieve emoties als kennisverwervingsmodaliteiten van het humane bewustzijn, een vrij ondankbare opdracht die ik mijzelf heb gegeven.

Zo begon ik vanochtend bij het ontwaken al bij mijzelf de hypothese naar voren te schuiven dat de dynamiek van de angst in kwantificerend opzicht op een lagere frequentie werkt dan de afschuw: de afschuw is eerder direct-visueel en overvalt, de angst daarentegen sluipt, dringt door, sijpelt binnen, breekt door en overweldigt dan pas, hoewel ze ons natuurlijk ook als een tsunami kan verrassen, maar dat is dan eerder te wijten aan onze onoplettendheid dan aan de dynamiek zelve: we hadden het kunnen weten dat die verlammende angst er weer zat aan te komen.

Kwantitatief is de dynamiek van de angst dan ook meer vatbaar voor associatieve recursie (het sneeuwbaleffect): angst verschilt niet van afschuw in die zin dat ook afschuw teruggrijpt op eerdere afschuw tot de afschuw voldoende ‘begrepen’ is, maar daar, bij de walging, is het al gebeurd: je bent al aan het terugdeinzen, ‘instinctief’.
De angst werkt veel trager, ontwikkelt zich en op het moment dat de angst ‘doordringt’ wordt er blijkbaar een soort marker of keerpunt van angst aangemaakt, een soort herstelpunt voor het bewustzijn zo lijkt het wel (vergeef mij deze platte computermetafoor).

Eigenlijk kan je dan stellen dat de angst het individu tijd geeft: het verhevigt ook de perceptie, het windt op het zet alles op ‘red alert‘ en daardoor krijgt de ‘kapitein’ tijd voor ‘evasive maneuvers’. (Star Trek, sorry).
Bij afschuw is het kwaad al geschied (de mogelijke contaminatie) en krijgt het bewustzijn de boodschap vooral van ‘maak het nu niet erger dan het al is, weg van hier!’.

Angst daarentegen kleurt vooraf al de perceptie (de terreurdreiging is immer present) en eens de dynamiek zich ontwikkelt sleurt het meer en meer van die perceptie mee in de noodwendigheid van de nakende ondergang: angst kwalificeert van in den beginne het onbekende (dat veiligheidshalve met het ergste wordt geïdentificeerd, bij ‘angstige’ personen dan toch) en die kwalificatie heeft als ‘doel’, (=de vector daarvan) is het opwekken van angst, zo werkt nu eenmaal de recursie als algemeen gegeven bij emoties.

Je ziet dat aldus de angst perfect voldoet aan de Eerste Wet betreffende de Recursie van de NKdeE, namelijk dat recursie niet werkt in de eerste graad: een werkende recursie is nooit een herhaling van dezelfde beweging, er moet ‘iets anders’ bijkomen, er moet iets van een ‘extern’ niveau zichtbaar zijn, een verschil dat het verschil maakt.

Je krijgt dus niet zomaar angst van de angst, dat mist een reële bodem, d’r moet altijd iets concreets en nieuws tussen zitten: de angst creëert op basis van de gemene deler van het onbekende gekende ficties (‘herinneringen’ maar niet het vatbare, verwoorde soort) die angst ‘oproepen’.

Zoals meestal zal Kierkegaard het in zijn boek het wel over totaal andere dingen hebben. Dat is nu net wat het lezen van Kierkegaard zo leuk maakt: wat hij schrijft is nooit wat je ervan zou verwachten, zijn denken opent deuren waar je voorheen alleen maar muren zag, of dikke lagen oude platitudes.

rev. dv@CIT

Geef uw commentaar

Uw interpretatie van of commentaar op deze uitspraak van de Harusmuze is erg welkom. Plaats die gewoon als ‘reactie’ onderaan deze post.
Bij validatie wordt uw inzending dan bij de eerstvolgende revisie van dit bestand onder dit kader toegevoegd.

Harusmuze uitspraken bij Hexagram 24 – 復

• 004 – het liep te los op de groene weiden
• 076 – schoonheid betovert, het echte verduurt
• 095 – terugkeren kan pas na het vertrekken
• 151 – verlangen schrijft alleen maar verlangen
• 228 – ’t ongekende wil alleen gebeuren
• 279 – angst maakt tijd voor het angstaanjagende
• 321 – wie eerlijk wil denken begint met niets

de
Neue Kathedrale des erotischen Elends
wil onafhankelijk blijven publiceren, zónder subsidie of commerciële sponsors
en dus ook zónder (al dan niet verdoken) exploitatie van gebruikersdata
en geheel vrij van reclame.

steun de NKdeE en de Vrije Lyriek
en koop een Radio Klebnikov CD op BANDCAMP: