XV
Honderden handen hangen te drogen
deskundig ontvleesd en ontbot, de huid
weer opgezet, de vingers gebogen
tot wijzen en grijpen dat niets beduidt,
loze gebaren als van iets toch besluit.
Lomp hun lijven strompelen eronder,
mompelend ze stompen elkaar zonder
doel, enkel daartoe gedreven door nijd.
En ook het voelt zich heel erg bijzonder,
heeft in de droom voor de ander geen tijd.
- Over het ‘Gedicht van de Dag‘- programma
- Lees meer output van het ‘Gedicht van de Dag‘-programma
- Volg het ontstaan van deze versie van LAIS op google docs (afdrukbaar bestand)
- LAIS website
