We hebben het gehaald, de dag is klaar. Dit laatste
negatief van zonlicht is volkomen hemelsblauw.
Lucht strijkt met rook gelaten langs de achterkant,
ik krul mijn tong (de gebarsten lippen helen wel).
Gesel, slangenhoofd met tanden van karton.
Een plakkaat versnaperingen spant zich in
spagaat. Pickels, zout of paprika, of heb
je liever grills? De angst die ik heb, is de angst
die ik voel. Het leed dat ik heb, is het deel dat
ik ben. Het ik bloesemt alsof het schouders had,
definities van omarming. De dag die er is, is het
gat in mijn ziel. De nacht vergaart haar zwartwerk.
Schuif erop. Een klik. De tijd staat af. Kras je naam
als vloek in het glanzen van mijn huid. Elk verhaal
gaat ooit de deuren uit. Liefde is een stompe hoek.
