118 – zelfbedrog dooft de angst met hoop en moed
Hexagram 19 – 臨 – LÍN – ‘naderen’
scève
Le hault penser de mes frailes desirs
Me chatouilloit a plus haulte entreprise,
Me desrobant moymesme a mes plaisirs,
Pour destourner la memoire surprise
Du bien, auquel l’Ame demoura prise:
Dont, comme neige au Soleil, je me fondz
Et mes souspirs dès leurs centres profondz
Si haultement eslevent leurs voix vives,
Que plongeant l’Ame, & la memoire au fondz,
Tout je m’abysme aux oblieuses rives.
McFarlane snapt het niet al te best dit, dat is meestal een goed teken hihi. De beweging is ook enorm subtiel: de Amant denkt aan Délie, geraakt daardoor dusdanig hoog in vervoering (frailes desirs) zodat hij zichzelf achterlaat (desrobant: de gedachten ontdoen hem van de kleding van de bewuste wil) bij het aanschouwen van de herinnerde beelden, zodat de herinnering een andere weg op gestuurd wordt dan waar de ziel gevat blijft door de verhevenheid van Délie als idool. Aldus ontzield smelten al die hoge gedachten echter als sneeuw voor de zon zodat de hele ‘je’ wegloopt als water in de grond en alles , ziel en memorie, verzwolgen wordt in de vergetelheid.
de hele beweging in adem: hoh!… aaaaaah…..
~
copyright ‘ViLT //dagwerk van dirk vekemans’:
CC0 1.0 Universal (CC0 1.0) Public Domain Dedication
dit werk is met liefde opgedragen aan de arbeider, huizenbouwer, muzikant en kunstschilder Julien Vekemans (26/06-1940 – 09/11-2007)
contact: dirkvekemans@yahoo.com
VOLG dirkvekemans.be
Vul je mailadres hieronder in en je krijgt elke dag het werk zo in je mailbox, gratis. jouw mailadres wordt verder niet gedeeld, gebruikt of anderszins bekend gemaakt. Met opzeglink in elke mail.
