de avond is een klomp
ik kruip het scherm in waar jouw oog
een leegte uitstraalt
die ik ieder aanbevelen kan.
er wordt gestorven en het dienen
dat wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... dienden draagt heden het lege uit.
span strak de bogen.
scherp de blik. dit wordt het vergeten einde
van een eindeloze strijd. de aarde beeft om ons. tril mee.
‘vernietiging door drank’ klinkt te zielig, passé als
een café dat van geen sluiten weten wil. het stinkt
te ochtendlijk naar ons, naar mij vooral, verschaald.
“vergiffenis”, “erbarmen”,
mijn smeken zit vol slangenbeten.
het moorden zit in alle woorden. o stem,
schrijf mijn adem zwijgend in het lege uit
tot een krioelen van maden. alleen
een worm ziet in het graf een opening.
