AVIS
Argumentum : Hunc miseri tumulo ponentem corpora nati
garrula limoso prospexit ab elice perdix
et plausit pennis testataque gaudia cantu est
(Ovidius, Metamorfosen VIII)
Heropen hoe het niemand is
en daal in cirkels af, stoot door
het dorre vel en grijp naar wat
twee vlinders van hun vlucht
bewaren. Bol dan driemaal
de zeven jaren in een oogwenk op,
verlaat het hok en zie :
de zon staat laag, een man
breekt zwijgend straten op, een pooier
zoekt zijn aas en naar hun vaders
stuiken vele zonen van het stadsbeeld af.
Het ruist, het raast en meeuwen krijsen.
Een Panamees vaart uit met in zijn buik
bevroren hoongelach van honderden patrijzen.
