het weet hoezeer de overslag, het uit
nachten uitslaan van wat was of wou
zijn, het bij het omslaan tot besluit
de opstand die nu beginnen zou
de tot de adamsappel opgeknoopte wet
het rond vertier geweven stalen net
in het zicht van de aangewezen staat
de taak, het hakkelen naar daad
in het licht ook van de voorjaarszon
die huldigt nog in gulden schittering:
dat alles toch verglijdt naar schemering.
het weet dat zilver zal tot zwart verteren,
dat goud per ons zal tot woord verzweren,
dat elk moment vergaat omdat het nooit begon.
(uit: ‘Rigorisme (losse gedichten)’ – begonnen in 1994)

Rigorisme. Losse Lyriek 1994-2024
- INHOUD
- Daphne en Apollo
- de allermooiste
- de dichter des zomers
- de poëet
- de vraag stellen
- dichter 1992 – 2019
- dit is mijn verworvenheid
- dooi
- dorp
- een vies beest
- elegie
- evenmin
- evident
- ferm
- gelaat
- Galathea 2015
- gloed voor guido
- het leed der lage landen
- het weigerde
- hoe het ooit
- ik begin pas en
- kinderspel
- kwatrijn
- lemmet
- licht
- lus
- mare nostrum
- moeder ben ik en kind
- musette maison
- nachtwake
- novemberblik
- ochtend
- ontluiken (gignopedie)
- oktober
- ongegrond
- Peenemunde
- plaatsen
- praten is het woord
- profetenessence
- queen of slaves
- rigorisme
- ravage
- rompslomp
- schichtig
- song for europe 2009 (4)
- sotera fussum (rr)
- spiegel
- stof
- stretto (bwv 1066)
- terug naar de kerkstraat
- tombeau (voor P. Van Sant)
- toverzang
- tunnelvision
- ut pictura poesis
- verworpen neologismen voor het ‘Fin de Millenium’
- wat
- waan voos mis
- weet ge wat
- woordbreuk (arabisch)
- woestenij
- zelfdruk
- zichtbaar
- zij
- 2 haikoe’s
- 4 barokspiegels
- Invers chronologische scroll