Performance is sinds jaar en dag een verzamelnaam voor fysieke optredens waarbij taal een erg ondergeschikte rol speelt. Het ligt voor de hand dat de asemische beweging met haar voorkeur voor de gestiek van het schrift en haar rigoureus weigeren van (eenduidige) betekenis een eigen vorm van performance dient te ontwikkelen die de interne logica overdraagt op de traditie van deze uitingsvorm (Broodthaers, Devos, Beuys, Nam June Paik,…).
Waar de asemische schriftuur (die wij als vorming gelijkschakelden met de asemische lectuur)
- schrift presenteert ontdaan van haar communicatieve intentie
- de activiteit van het schrijven voorrang geeft op haar productie die enkel als spoor, restant of afval van de activiteit wordt gepresenteerd als aanmoediging aan de lezer (met de uitnodiging deze resten terdege te recycleren dan wel zelf over te gaan tot asemische schriftuur)
- de schrijfster vormen door haar los te weken van haar fixatie met (humane) betekenis
- haar eigen Brol recycleert en geen kweddels achterlaat
zal de Asemische formance
performances uitvoeren in de afwezigheid van een humaan publiek (de formance is een oefening van de formant die in de eerste plaats zichzelf informeert in de erkenning van haar inhumaan gebeuren: de formance is er voor en door de formanten)- streven naar een volledig integratie in het omgevingsgebeuren en in haar gestiek contact te maken met de energetische gevoeligheden van andere soorten (planten, dieren,..)
- gericht zijn op de (autodidacte) vorming en ontwikkeling van de formanten
- de registratie van deze formances verspreiden en promoten ten einde de kijker aan te moedigen zelf over te gaan tot het uitvoeren van soortgelijke formances
- geen kweddels achterlaten op het formance-terrein
Uiteraard kan er in deze formances gebruik gemaakt worden van traditionele ingrediënten zoals dans, voordracht, mimiek, gestiek, kreten en gefluister of van iconografische, beeldende of architectonische artefacten maar het verdient toch de voorkeur deze ‘betekeniscontainers’ tot een minimum beperkt te houden en liefst zo amateuristisch mogelijk uit te voeren/in beeld te brengen.
Het spreekt dat er bij de verdere ontwikkeling van de asemische formance nog een lange weg te gaan is en dat we hier slechts aan de wieg staan van een ingrijpende vernieuwing in onze omgang met de gedeontologiseerde realiteit.
De Asemische Formance maakt als praktijk van de deontologisering deel uit van het streven van de Neue Kathedrale des erotischen Elends naar de reïntegratie van de mens in het geheel van het Gebeuren (in een project van het Inhumane, dus niet als toppunt of ‘verantwoordelijke’ van de (al dan niet) aan een mensengod verdachte Schepping in het Humanisme). De Formance wijst niet naar de Ander maar naar het Zelf en kan dus ook niet ‘onderwijzen’.
Als eerste aanzet voorden wij afgelopen week op 26/04/2018 al deze allereerste Asemische Formance uit nabij Tienen (B):
