In vreze om larven
die minzaam ebbenhout
tot zwartste nacht vermalen,
wanhopig om regen
die de witte twijfel
voor de vraag van antwoord dient,
& rillend om warmte
die het geroofde ei
gaaf de grauwste bek uitstoot,
kokhalzend het leven
aanbeden als de dood
voor jouw aalgladde
dageraadswoorden.
1992
De serie ‘Gedicht van de dag’ geeft sinds 2/06/2017 dagelijks, in de laatst bewerkte versie, een andere dv-tekst met dagelijks een ander dv-prentje.
Leve de Praktijk van de Vrije Lyriek!
