(voor cb)
de laatste momenten komen & worden
verleden. groots zijn onze lichamen ’s nachts,
zachte giganten, bergketens onder één naam
ter ligging geklonken. angst in mij stuwt,
parelt zweet. nadert abject de afscheidsmiddag.
een poos lang voorgeschreven zijn:het schuifelen,
het ontwijken der gekende oogkleuren; de diepte
van het afgrijzen; het smeken & kermen dat ik
zoals het bier wegens drankgebrek niet over
de lippen krijg. nu, opgemaakt het totaal
der dagen, is kijkstof saffraan, is dat kristuskruis-
afdruipen dadelijk een ogenblik van goud. geen
genade. maandag is de kast van jouw kledij
ontdaan. dinsdag werd er ingepakt. rilling. ik
wacht nog steeds tot het moment gebeurt.
