“Down, down, down”
Lewis Carroll, Alice in Wonderland

(voor cb)

net nog was ik jou omsluitende heelal.
wij smolten samen in de deugd van duister,
rust, hereniging in de weemoed van de slaap.
wakker plots, duimen wreven teder over duimen

& de nacht zong zacht het lied genaamd begeerte,
het licht der sterren beschreef met stralen strak
het weke ogenblik der penetratie. Alles schoof
met alles in elkaar tot één, een kleine, ronde steen.

een wiegen ving aan waarin de aard’ , de lucht,
de zee in het vlammen onzer lust verdween.
Wij werden creator, creatrice, godin & god
& slokten gulzig elk gebeuren op in zoen, in aai

in ons. dieper, dieper, dieper doken wij, de tijd
gebald tot één moment. & nu ontglipt het mij &
stuitert als een knikker op de vloer van ’t hospitaal.