Categorieën
lyriek

moment (99)

cbdv159(voor cb)

je moet eerst vallen voor je vliegen kan,
vertraagde vlucht, aarde als bedreiging
vol beton & zonder zucht. plots terug lucht.
blauwe luchten hebben zwart erachter

waarin je zweven kan & dromen ik heb
het ergste nu wel achter de rug. zo breed
is niet die smalle lijn die wij belopen
de wervels ik & jij zijn flinterdun.

de toekomst is een schim van het toekomende
waarin de dood ons allen wacht & lacht.
je moet eerst rennen voor je lopen kan,
kruipen, smeken, vooraleer je tanden hebt.

jij moet niets. jij hebt het zalige gevonden,
de kracht van het verrukkelijke waarin ik
lelijk leef. ik wil in jou sterven wijl ik beef.

Geef een reactie

%d bloggers liken dit:
This website uses the awesome plugin.