Categorieën
lyriek

moment (78)

cbdv142(voor cb)

in mijn rouw, een huis bezaaid met lijken
vliegen vormen vormen die lijken op jou.
verdwaasd, verdwaald & suf & dronken
ben ik, er is geen tijd meer voor mijn zijn.

in mijn rouw sta ik te slapen als een paard,
mijn lijf dampt nevel, de aarde en ik
zijn één, ik ben verworden tot een steen.
bewegen hoeft niet meer, overal is nergens.

in mijn rouw komt er zee uit mijn ogen,
mijn handen trillen, ik lig in bed te rillen.
ik ben een kind van vier & mama, nee
die is niet hier. grauw & kil is mijn rouw.

in mijn droom zie ik een schicht van licht die
al het zwart tot klaarte openvouwt: jij
die
naast mij ligt. ik word wakker in mijn rouw

Geef een reactie

%d bloggers liken dit:
This website uses the awesome plugin.