“May I kiss you then? On this miserable paper?
I might as well open the window and kiss the night air.”
Franz Kafka
het is april & plots is daar een welhaast
zomerse dag. ik hou van jou & jij van mij.
mag ik je kussen dan? in dit miserabel
tekstbestand? ik kan beter het briesje
buiten een tongzoen geven, een boom
omarmen, de aarde van de moestuin
met twee vingers penetreren. wanhoop
is mijn deel. ik herinner mij de echte
zomer, toen eenzelfde geest onze lijven
tot volmaakte eenheid bracht, pracht
die ik nooit eerder mocht beleven. snak
jij niet meer naar hetzelfde dan? onmacht
beheerst de wereld, duizenden tentakels
van eenzelfde monster. wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... zijn ontsnapt
daaraan & waren glorieus & schoon & één.