in het verslag ben ik, ondergetekende, patiënt, de dragende,
mijn liefde is verlaten huis, mijn daden ziektebeeld,
mijn antwoord is een vraag naar verder onderzoek
mijn woorden zijn symptomen, de wereld bleek niet echt.
ik word beladen met gebrek dat ik niet ken, gemis
dat in uw denken sluimert. dode slang, gesis in
de ochtend, eieren des middags, ’s avonds wriemelen,
vervelling van uw dromen, de vette grijns van de verveling.
ik raak mijn huid niet aan, ik zou niet durven. iedereen
heeft recht op compensatie, de wereld is dermate krom.
ik sluit. de bunkers jij & ik gaan dicht. er is een volle
maan, de zee die beukt, een uil vliegt roepend over. het
daveren tussen ons wordt grens die overschreden is.
het laken wordt woestijn, de zon brandt door ons door.
de zoon die wij verlangen is te laat, alles is vergaan.