(voor cb)
in het letterlijke van de verbanden
doet de eenzaamheid haar zin, woest
als een wolf die zichzelf afknauwt
om aan de hel te ontsnappen waarin
wij gezellig samen zijn. de poot moet
over, de deur naar de dood moet toe.
de gruwel van het leven is het leven.
het leven heeft zichzelf in ons herkend.
er is hieraan geen ontkomen, alles
is ons voorbestemd. het kolken is
een klok die tijd aftikt & sperma slikt.
wij liggen neer, vlijen ons met hogere gedachten.
ik laat mijn hand in jou verdwalen
ik voel de krullen van je haar, jouw opening
in jouw letter ga ik als wederwoord tekeer.
