Bars ik zie de verte ogen breken,
& Licht raakkelen induiken, zwartzang
Herfstroodbebladerd arm oversteken
De zeeëngte van tekens die omvang
Ontkennen, land als bedrog, verlangen
Uitspreken als vloek & terwijl ik u
Min heb ik handen van Nosferatu.
Dan als mijn zwijgen uw lichaam betrekt
& Ik verdwijn in uw rijkdom van nu,
Klaarte breekt aan & de zwaarte vertrekt.
noot: LYLIA, een reeks van 449 dizains is een hedendaagse herschikking van de Délie van Maurice Scève, een werk, verschenen in 1544, dat op haar beurt veelvuldig verwijst naar de 366 canzioniere (del vario stile) van Francesco Petrarca’s grote Liedboek. Een dizain, in de strikte vorm die Scève (en ook ik nu) hanteerde, bestaat uit tien verzen van tien lettergrepen in een vast rijmschema (ababbccdcd)
