De aarde zwart in mijn okeren hand
Jij, bloedbeslotene, ruist er omheen
Jouw ogen zien mij in een vast verband,
ik zie alleen de kim waar jij verdween.
Ik dwaal in talen vreemd aan ons, ik leen
Geborgenheid van elders, jou van ooit
Jij bent een helder feit, ik krijg jou nooit
Het zwarte verroest in mijn krimpende hand
Jij bent leven dat zich met jouw leven tooit
Ik loop uw handen door, het droogste zand.
Categorieën
