Categorieën
LAIS

ademnood

Het wordt nu alsmaar droger in mijn huid
Het vocht verdwijnt terwijl ik aan jou denk
Mijn lichaam strompelt in een vast besluit
Straks word ik stof om jou & wat ik schenk
Is dwarreling in licht, weg in een wenk.
Ik ben gevangen in jouw oogopslag
Er is niet langer iets dat ik vermag
Jouw haar was goddelijke streling
& Ik verga daar waar jij naast mij lag
Jij bent mijn lucht, mijn adem als ik zing.

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.