excellende

met dank aan Tanja Maes

De nacht sluit aan de nacht, ik kom niet vrij.
De dag is aan het duistere slechts braam.
  De avond valt, jouw lijf verschijnt aan mij:
Jij danst daarbuiten in een duister raam
Jij zingt er zacht & fluistert zwoel mijn naam.
Jouw ogen zijn als felle lampen klaar,
Jouw haren van vergeten zon gebaar,
Jouw handen strelen manestralen daar.
  Als ik spring dan zijn wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... weer een paar.
Ik sluit dat lege venster beter maar.

rev.26/02/2011