& Eva schenkt zichzelf, haar man & mij
Een kom soep uit met wat brood erbij,
Wijl de kind’ren buiten bijltje spelen
Tot het donker wordt: wrede taferelen,
Die g*d daarboven ziet, een beetje Blij.
Wij zwijgen, wij drinken & wij kauwen
Het heeft geen naam waar wij van houden,
Het schrijft zichzelf de botten uit de hand.
Het is mijn droom & wonderlijk gebouwd
Op zwarte grond, de kleur waar jij van houdt.
