Categorieën
LAIS

lach

Als alles zo aan alles raken zou,
Zoals uw adem toen aan de mijne,
Dan was er van dit nu geen sprake ooit:
Geen oord, geen tel kan daar verdwijnen, nooit,
Waar niets haar uitgestrektheid vindt & niets
Van niets wil zijn & alles grenzeloos ineen.
  Ik zie nochtans dat alles hier verdween,
& Waar u levende was van leven niets
& Waar wij ademden van ons geen een.
Ik schaf dit heden af & lach omdat ik ween.

 

Geef een reactie

This website uses the awesome plugin.