god’s lippen vervellen in de bergen.
de tijd verdaagt de dag met een nacht.
de storm aast op de stilte
in het oog van de storm.
de kinderen krijsen wijl
de ouders hen splijten.
het vlees & het bloed kwakt op
het ijs van de nieuwe zwijgtijd.
niets zeggen de schotsen.
niets zeggen de stenen.
het water verstikt in het water.
de zon vergast ons op zee.
de aarde vervlakt in mul zand.
het licht schiet met licht van de sterren.
de crisis viel al bij al nogal mee.
