she comes in colors everywhere
voor m.e.
het zadel is een zadel op een houten paard. de teugels
hangen slap te bengelen. de aarde draait. ik zit er op
als triomfator & elke overwinning is een leeg gebaar.
ik weet nog hoe de takken mij in wind omarmden. dat
was dat & dit is hier. mijn schedel draagt laurier. droog
bengelen de bruine blaadjes aan verkleurde twijgen. ik
is op. ik ligt naast mijn vader, een handdoek omgevormd
tot prop belet mijn koude mond het openvallen. dood
is alles wat wij wakker zien. de kanker zette in, er was
plezier, ik stink nog vaagjes naar het bier. geloof in mij
staat mij erg onleesbaar op het hoofd gegrift. een jij
weerklonk, het was te laat. niemandsland. de dagen tellen de dagen,
de uren de uren tot een minuut overhaast aan de seconden begint.
jij. ik heb je nooit meer gezien. jij was het einde van mijn nu.
