Het schrale
[publieksadressering, ergens helemaal vooraan in te voegen]
De lente steekt ons de vervlogen hoop
weer achter de ogen & het groene vuur
kromt onze botten in.
Het breekt ons de houding
met walging & smarten &
dra wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... reiken u gloeiend van liefde
zoals het geschreven staat
de houten nap aan met onze huismelk. We trillen.
Onze ledematen spellen bewogen de naam
die wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... te uiten dienen.
In de kom klotst de melk, wit & bevallig. Wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... smeden
& richten het smeken tot de woordeinden ook
het licht insmelten & in het schijnsel vervagend
uw lippen beroeren: drink toch mede hiervan & zie
het hier overvloedig stremmende leed
dat wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... belijden, de verleden pijnen al
die ook de onze zijn, zoals het ook de uwe weerom zijn zullen,
nu & in geheel het uitgeduurde, het veranderde omwoelen
& wat u allen daarin zo onverschillig laat.
Laat ons even voor u ter kiezel rollen
het schone verbrand
tot het schone dat kiezelt
op uw tong.
& Proef ook onze aardbeien, zie hoe ze zich op de schotel
ophopen, het zijn de eerste dit jaar, maar ze zijn roze
& hun vlees is lijvig & wild, ze lijken wel
het spreekwoordelijke hart
uit onze woedende tuinen gerukt,
de reden misschien waarom u
ons niet harden kan. Dood, je
zal ons verstijven & we huiveren maar
nu met de wind in het haar & de stem die ons doorschiet
nu de schoonheid ons aansnijdt & wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... met bloeden niet stoppen kunnen,nu lichten wijik en u. het wijgevoel! herinnert u zich dat nog? toen iedereen in je buurt dezelfde boeken en kranten las, naar dezelfde tv-programma's keek (er waren er maar een stuk of 4 waar je kon naar kijken, voor velen maar 1).duizenden mogelijke gespreksonderwerpen op basis van gemeenschappelijk als dusdanig gekende en gerapporteerde feiten.je kon over het nieuws beginnen zoals over... op, dus hoort nu toe,
in het roet van dit al
doorheen het opwalmen alom van onze wanen
bij het instuiken van wat er nog restte aan waardigheden
bij de kramp van het venijn in de buik van de aardehet opvlammen, kortstondig,
van deze schrale zang
in de taal van de sterren geschreven
wat u nu weerklinkend toereikt nog bij leven
vanachter het amorfe traliewerk
van onze dode woorden.{…}
dv – afdrukbare versies van behouden poëtische teksten (maart 2008) (pdf)
2 reacties op “Het schrale, take two.”
Met die zee van borsten er tussen in… hebben ze alletwee alleszins aantrekkingskracht!
Hm, moet dat op een helder moment nog eens iets beter bekijken.
pech, de oudere versie is weg
maar de borsten zijn er nog
met nu terug de brug in hun zog