als de opdracht die het beeld afzakt bezijdens
het zuigen der trechters, de zwartgang behangen
met op polaire wijze van nieuwe coordinaten voorzien
nogmaals de opdracht
de zang voor eeuwig
gevangen in het afslaan
(het spergebied niet)
(wiederholungsgefahr)
daardoor per abuis (noteer met mij:)
het aanraken te raken daar waar het niet plaatsvindt
midden in de verfrommelende hand, het afslaggebarenhet afvloeien stuiten pal waar het roost al op de pletshand in de
plastafelen, de deerniswekkend ogende oppervlaktespanningen
van de vochtcurven – laat ons hen in zichzelf liqualen dopenzoals onze woorden zich in het aardedonker te hoop lopen –
herhalen het herhalen van het herhalen namelijk
- de omvallingsnoodwendigheden bij een nauwelijks beluisterbare verspreking
van b.v. het bruiswaterglas met bruiswater erin- de plaklimo vervolgens van de kinderen alsof het reële wou helpen
- het irreversibelle uitmondend in het krolse zingen
van heur haren die weerom
op de drempel van gebeuren gespannen
staan zoals de opdracht die ons & het beeld
afzakt, bezijdens
(bezijdens wie?
wij die de wijsheid hebben van de Antieken
& de koopkracht ook o
stort ons toch het pekop de lillende tongen)
wat het is, is het & het
is de opdracht & vervolgens is
het
